Author Archive

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΛΑΡΙΣΑΣ ΤΗΣ ΠΕΑΕΑ – ΔΣΕ

Αντιπροσωπεία από το Δ.Σ. του παραρτήματος Λάρισας της ΠΕΑΕΑ – ΔΣΕ κατέθεσε στεφάνι,για να τιμήσει τους 40 εκτελεσμένους πατριώτες και πατριώτισσες του Αντιαεροπορικού που έγινε 8 Μάρτη του 1944 από τους Γερμανούς.

Το ιστορικό της εκτέλεσης.

Το βράδυ 23ης Φλεβάρη του 1944 το γεγονός που συντάραξε, την Λάρισα, το Νομό, αλλά και όλη την Ελλάδα ήταν αυτό, όπου αντάρτες του τάγματος μηχανικού του Ολύμπου του Ε.Λ.Α.Σ. με διοικητή τον (Βρατσάνο), Αντώνη Αγγελούλη ανατίναξε στα Τέμπη τη γερμανική αμαξοστοιχία νούμερο 53, με 450 Γερμανούς αξιωματικούς και στρατιώτες.  Στις 8 Μάρτη 1944 η ανωτέρα Διοίκηση των Γερμανών σε αντίποινα, διέταξε την εκτέλεση 40 αγωνιστών πατριωτών από τη Λάρισα-και τα περίχωρα.

Το Στρατόπεδο «Αντιαεροπορικό» Λάρισας, ιδρύθηκε από τους Ιταλούς φασίστες τον Αύγουστο του 1941. Οι πρώτοι κρατούμενοι ήταν 1.100 στρατιώτες από την Κρήτη που γύριζαν απ’ την Αλβανία. Απ’ αυτούς 350 απέδρασαν, 500 πέθαναν απ’ την πείνα και τις αρρώστιες, πολλοί εκτελέστηκαν και λίγοι έζησαν ως το τέλος του πολέμου. Αργότερα μεταφερθήκαν κρατούμενοι από την Ακροναυπλία και άλλους τόπους μαρτυρίων  απ’ όλη την Ελλάδα Οι κρατούμενοι έμεναν σε παραπήγματα, κάτω από άθλιες συνθήκες διατροφής, διαμονής και στέγασης.

Από στοιχεία του Ερυθρού Σταυρού στο στρατόπεδο κρατήθηκαν κάτω από άθλιες συνθήκες 2.538 άτομα. Τα 1.218 στη διάρκεια της Ιταλικής διοίκησης που κράτησε 29 μήνες, και 1.365 στη διάρκεια της γερμανικής διοίκησης. Στους 1.210 ανέρχονται οι κρατούμενοι που εκτελέστηκαν από τους Γερμανούς φασίστες αναφέρει η ίδια πηγή .

Στις 8 Μαρτίου του 1944, λίγο πριν χαράξει μπήκαν στα κελιά στρατιώτες των Ες-Ες με τους δοσίλογους και ανέγνωσαν τα 40 ονόματα των μελλοθανάτων, στην απορία των κρατουμένων που τους πάνε τέτοια ώρα, τους απάντησαν να μη φοβούνται πάνε στο δρόμο προς την Αγιά να σπάσουν πέτρες για σκυρόδεμα. Όταν τους φόρτωναν στα καμιόνια και κατάλαβαν ότι πάνε για εκτέλεση άρχισαν να φωνάζουν «ΓΕΙΑ ΧΑΡΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ» για να καταλάβουν οι άλλοι συγκρατούμενοί τους ότι πάνε για εκτέλεση.

Στους εκτελεσμένους ξεχώρισαν 5 γυναίκες, η ηρωική ΕΠΟΝΙτισσα Δήμητρα Τσάτσου, κομμώτρια απ’ τη Λάρισα ,που η υπέροχη στάση της παρά τα μεσαιωνικά βασανιστήρια που υποβλήθηκε για να καταδώσει του συντρόφους της, κατέπληξε τους πάντες. Ακόμα και πριν πεθάνει πρόλαβε να φωνάξει: «χιτλερικά γουρούνια και ένας Έλληνας να μείνει η Ελλάδα δεν θα σβήσει, θα παλέψει γι’ αυτή, ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ». Οι υπόλοιπες γυναίκες πατριώτισσες  ήταν: Σουλτούκη Βασιλική που δεν μπορούσε να στηριχτεί στα πόδια της, γιατί 3 μέρες συνεχόμενες την έδερναν για να προβεί σε ομολογία,  η Παπαδοπούλου Βασιλεία, η Μητσούλη Κατίνα και η Παπακωνσταντίνου Χριστίνα.

Σε κλίμα συγκίνησης, περηφάνιας και σεβασμού, αποχαιρέτησαν, στο Νεκροταφείο Αγίων Αναργύρων, την συντρόφισσα Μαρία Μαλτέζου, που έφυγε από την ζωή, την Τετάρτη το πρωί.

Σύντροφοι, συγγενείς και φίλοι, αποχαιρέτησαν τη συντρόφισσα, με τη κόκκινη σημαία του Κόμματος να σκεπάζει το φέρετρο της και με τιμητική φρουρά να παίρνει θέση στο πλάι της. Στην τελετή αποχαιρετισμού παρευρέθηκαν ο Χρήστος Τσοκάνης, βουλευτής του ΚΚΕ και ο Γιώργος Τάτσης, μέλος της ΚΕ. του ΚΚΕ.

Εκ μέρους της Τομεακής Επιτροπής Βορειοδυτικής Αττικής του ΚΚΕ, μίλησε η Στέλλα Θέου. «Με βαθιά θλίψη αποχαιρετούμε σήμερα την συντρόφισσα Μαρία Μαλτέζου. Η συντρόφισσα Μαρία πάρα της δυσκολίες που αντιμετώπισε από την βρεφική της κιόλας ηλικία πάλεψε και αγωνίστηκε προσφέροντας στο κόμμα από όποια θέση βρέθηκε. Γαλούχισε τα παιδιά, της και τα εγγόνια της με τα κομμουνιστικά χαρακτηριστικά, με την δράση της και την στάση της. Η ίδια μέσα από τις χρεώσεις που είχε είτε στο κόμμα είτε στο κίνημα ακούραστα βρισκόταν μπροστάρισσα σε εξορμήσεις, εκδηλώσεις, συγκεντρώσεις.

Η συντρόφισσα Μαρία όταν επιστρέφει οριστικά το 2014 από την Αυστραλία παρά την ηλικία της και τα προβλήματα υγείας που είχε πλέον, σταθερά συμμετείχε στις συνεδριάσεις της ΚΟΒ και στην δράση της οργάνωσης όσο της επέτρεπε η υγεία της. Πάντα είχε έγνοια για τους μικρότερους συντρόφους και την νεολαία του κόμματος. Στην πανδημία η συντρόφισσα Μαρία ήταν παρούσα χωρίς φόβο για την υγεία της, επέμενε να έρχεται στις συνελεύσεις με απαιτητικότητα.

Καλοδεχόταν πάντα τη συνεργασία της με την καθοδήγησή της. Η συντρόφισσα Μαρία ήταν δυναμική και επίμονη φέροντας σε πέρας όποια χρέωση αναλάμβανε. Ήθελε να βάζει το δικό των λιθαράκι στο πιάσιμο των στόχων που έθετε η ΚΟΒ στην οικονομική εξόρμηση ή στο Ριζοσπάστη ή σε οτιδήποτε άλλο. Ήταν παράδειγμα για τους νεότερους συντρόφους πώς να αντιμετωπίζουμε τις δυσκολίες της ζωής με το κεφάλι ψηλά, με πάλη για το καλύτερο, με σκληρή δουλειά χωρίς απογοητεύσεις και χωρίς αυτές να μπαίνουν εμπόδια στη δράση μας. Με επιμονή να παλεύουμε για την ανατροπή αυτού του βάρβαρου εκμεταλλευτικού συστήματος που καθημερινά διαπράττει εγκλήματα.

Συντρόφισσα Μαρία δίνουμε υπόσχεση να συνεχίσουμε τον αγώνα με ορμή, δύναμη, επιμονή και οργάνωση. Να συνεχίσουμε εμπνεόμενοι από την αντοχή και την αταλάντευτη πάλη σου για το δίκιο της εργατικής τάξης μέσα από τις γραμμές του Κόμματος. Δίνουμε υπόσχεση συντρόφισσα να γίνουμε ακόμα περισσότεροι που θα ακολουθήσουν το παράδειγμά σου στο δύσκολο μα όμορφο δρόμο της συνειδητής επιλογής του αγώνα, που θα παλεύουμε με θάρρος και αυταπάρνηση για την τελική νίκη του λαού μας, για το σοσιαλισμό – κομμουνισμό!

Συντρόφισσα Μαρία θα λείψεις σε όλους μας. Θα λείψεις από την οικογένεια σου θα λείψεις από τους συντρόφους σου και από όλους όσους σε είχαν στη ζωή τους.

Στο τελευταίο «αντίο» παρευρέθηκε ο Θοδωρής Κωτσαντής, γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ, ο οποίος ανέδειξε το παράδειγμα που αποτελεί η στάση ζωής της συντρόφισσας. «Με βαθιά θλίψη και σεβασμό, αποχαιρετάμε σήμερα τη συντρόφισσα Μαρία Μαλτέζου.Η συντρόφισσα Μαρία από τα πρώτα χρόνια της ζωής της, βίωσε το πιο απάνθρωπο πρόσωπο της καπιταλιστικής εξουσίας. Ήταν μόλις 2 ετών όταν ο πατέρας, ο ηρωικός Γραμματέας της ΟΚΝΕ, Χρήστος Μαλτέζος, συνελήφθη, βασανίστηκε φρικτά και τελικά δολοφονήθηκε άγρια από την κρατική ασφάλεια το 1938, στη διάρκεια της μεταξικής δικτατορίας. Η μητέρα της Κλεάνθη, κατά τη διάρκεια της φασιστικής Κατοχής, φυλακίστηκε από τους Γερμανούς, αρρώστησε και τελικά κατέληξε μέσα στη φυλακή. Η ιστορία της συντρόφισσας Μαρίας είναι κοινή με την ιστορία χιλιάδων παιδιών κομμουνιστών και άλλων αγωνιστών, που μεγάλωσαν είτε μέσα στις εξορίες, στις φυλακές, είτε στην φρίκη των παιδουπόλεων, όπως και εκείνη που μετά τον θάνατο των γονιών της μεγάλωσε σε ορφανοτροφείο. Όλων εκείνων των παιδιών που έζησαν στο πετσί τους την σκληρότητα της αστικής εξουσίας επειδή οι γονείς τους ήταν κομμουνιστές, λαϊκοί αγωνιστές και έπεσαν σε άνιση πάλη κι αγώνα για ζωή, λευτεριά και τιμή του Λαού, για το σοσιαλισμό.Η περήφανη στάση τους, η ακλόνητη πίστη τους στο δίκιο του λαού, η σεμνότητα με την οποία αντιμετώπιζαν τις δικές τους προσωπικές ιστορίες, τις κακουχίες, με λίγα λόγια πάντα, αποτελούν έμπνευση για εμάς τους νέους κομμουνιστές σήμερα.Με αυτή τη σεμνότητα πορεύτηκε και η συντρόφισσα Μαρία σε όλη τη ζωή της. Από την δουλειά ως βιομηχανική εργάτρια, την μετανάστευση στην Αυστραλία, την επιστροφή της στην Ελλάδα το 1985, όταν και οργανώθηκε στο Κόμμα. Δραστήρια στο Σύλλογο Γυναικών, στο παράρτημα της ΠΕΑΕΑ, στο σωματείο των συνταξιούχων στα Άνω Λιόσια. Έτσι θα θυμόμαστε την συντρόφισσα Μαρία, μαχήτρια της ζωής, αγωνίστρια, που πάλευε καθημερινά με πίστη στις αρχές και στην πολιτική του ΚΚΕ, στη μάχη για μια νέα κοινωνία. Με ιδιαίτερη φροντίδα μεγάλωσε την οικογένειά της, τα παιδιά της, τα εγγόνια της, γαλουχώντας τα με την εμπιστοσύνη στο δίκιο του λαού, στους αγώνες της τάξης μας, στο Κόμμα της.Πάντα με ιδιαίτερη περηφάνια και σεβασμό για τον πατέρα της, χωρίς να διατυμπανίζει ότι είναι κόρη του Χρήστου Μαλτέζου γιατί όπως έλεγε «τα αγωνιστικά παράσημα δεν κληρονομούνται». Και η συντρόφισσα Μαρία κέρδισε επάξια τα δικά της αγωνιστικά διαπιστευτήρια με την πορεία της στη ζωή και στον αγώνα.Να ξέρει ότι με την ίδια περηφάνια και σεβασμό που είχε και εκείνη για τους γονείς της, στεκόμαστε και εμείς σήμερα, στους ήρωες του λαού μας, στον Χρήστο Μαλτέζο, στην ηρωική δράση της ΟΚΝΕ. Βαδίζουμε στα βήματά τους! Χιλιάδες νέοι κομμουνιστές, νέα μέλη της ΚΝΕ, διαπαιδαγωγούνται και ατσαλώνονται στις σημερινές συνθήκες, εμπνεόμενοι από το δικό τους παράδειγμα, τη δική τους στάση ζωής.Εκφράζουμε τα πιο θερμά μας συλλυπητήρια στη κόρη της Χριστίνα, στον γιο της Αργύρη, στην οικογένεια και τους οικείους της.                                                                                                                                                                                                                                                                                                                        Καλό ταξίδι συντρόφισσα Μαρία.»

Τα 81 χρόνια από τη Μάχη της Κοκκινιάς, που έγινε το Μάρτη του 1944, τίμησαν το απόγευμα της Πέμπτης, οι Κομματικές Οργανώσεις Νίκαιας-Ρέντη του ΚΚΕ και το παράρτημα Κοκκινιάς της ΠΕΑΕΑ – ΔΣΕ.

Ο Παναγιώτης Γεωργιόπουλος, πρόεδρος του Παραρτήματος ΠΕΑΕΑ – ΔΣΕ, αναφέρθηκε εν συντομία στο ιστορικό και τη σημασία αυτής της μάχης του ΕΛΑΣ με τους Γερμανούς και τα τάγματα ασφαλείας. Ο Δημήτρης Τζαφάλιας, μέλος του ΤΓ Πειραιά του ΚΚΕ τόνισε την ιστορική σημασία της μάχης της Κοκκινιάς και πως μέχρι σήμερα μας διδάσκει την τεράστια δύναμη του λαού, που πηγάζει από την οργάνωση και τη συσπείρωση γύρω από το Κόμμα του, το ΚΚΕ.

Στάθηκε στα συμπεράσματα αυτής της ιστορικής στιγμής ηρωισμού του Κοκκινιώτικου λαού τα οποία: «Μας θυμίζουν ότι παντού και πάντα συγκρούονται δυο αγεφύρωτα συμφέροντα, από τη μια ο στόχος των επιχειρηματικών ομίλων για μεγαλύτερη κερδοφορία και από την άλλη οι εργατικές – λαϊκές ανάγκες. Αυτό ακριβώς αποτυπώνει και το σύνθημα “Τα κέρδη τους ή οι ζωές μας” που βροντοφώναξε πάνω από ενάμισι εκατομμύριο κόσμος στο δρόμο για τα δύο χρόνια από το έγκλημα των Τεμπών και μάλιστα με νέα ποιοτικά και συνάμα ελπιδοφόρα στοιχεία, μιας και μιλάμε για τεράστια κινητοποίηση μαζών με τη μορφή μεγάλης πανελλαδικής, πανεργατικής απεργίας, όπου νέκρωσαν οι χώροι δουλειάς, έκλεισαν τα μαγαζιά, σχολεία και σχολές, συμμετείχαν μαζικά οι μαθητές και οι φοιτητές από τα σχολεία και τα Πανεπιστήμια, με αποφάσεις των σωματείων και άλλων μαζικών φορέων του λαϊκού κινήματος, της νεολαίας, με το κάλεσμα των συγγενών των θυμάτων των Τεμπών. Με εκατοντάδες χιλιάδες να κάνουν πρώτη φορά το βήμα και να απεργούν».

Επεσήμανε ότι «αν σήμερα πρέπει να μείνει ένα συμπέρασμα στην καθημερινή πείρα του λαού μας, αυτό είναι ότι οι ίδιοι που κατάτμησαν τον σιδηρόδρομο για την πώληση των πιο κερδοφόρων κομματιών του, είναι οι ίδιοι που τον αφήνουν χωρίς σχολείο, χωρίς νοσοκομείο, χωρίς μισθό από τις 15 του μήνα, τελικά είναι οι ίδιοι που για τα κέρδη τους τον εμπλέκουν όλο και πιο βαθιά στα πολεμικά μέτωπα. Κι επειδή πολλά έχουν μαζευτεί και εκεί (δείτε σφαίρες για Ουκρανία στο λιμάνι του Πειραιά, 350 τόνοι TNTστο Λαύριο και πολλά άλλα αντίστοιχα), ακόμα δεν έχει απαντηθεί αν το περιβόητο φορτίο ήταν καύσιμα για τα drone του ΝΑΤΟ.

Αυτός είναι και ο καθρέφτης του πολέμου που εξαπολύει καθημερινά στην εργατική τάξη, τη νεολαία, το λαό αυτό το σύστημα εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών όμως είναι και ο καθρέφτης ενός λαού που όταν κινητοποιηθεί μπορεί να λειτουργήσει ως καταλύτης εξελίξεων, μπορεί να στριμώξει και να ταρακουνήσει κυβερνήσεις, όπως τώρα της ΝΔ, αλλά και ολόκληρο το πολιτικό σύστημα».

Κάλεσε: «Όλους και όλες, που δεν συμβιβάζονται με τη βαρβαρότητα, την “ασφυξία” και τα εγκλήματα αυτού του συστήματος, να βαδίσουν στον δρόμο της αξιοπρέπειας, του αγώνα, της ανατροπής. Εκεί βρίσκεται η πραγματική δικαίωση και η πραγματική ελπίδα! Αυτό άλλωστε διδάσκουν οι ηρωικές αγωνιστικές παραδόσεις του λαού μας: Όσα κέρδισε, τα κέρδισε όταν αποφάσισε να πάει κόντρα στο ρεύμα, όταν έσπασε τη μοιρολατρία, όταν συγκρούστηκε με τους δήθεν «άτρωτους». Τότε απέδειξε ότι το δίκιο είναι με το μέρος του και ότι αν το πάρει απόφαση μπορεί να το επιβάλλει, αν οργανωθεί παντού και παλέψει, αν στρατευτεί με την ανατρεπτική πολιτική του ΚΚΕ, μπορεί να νικήσει. Έτσι συνεχίζουμε!».

Ακολούθησε κατάθεση στεφανιών από εκπροσώπους της ΤΕ Πειραιά του ΚΚΕ, του ΤΣ Πειραιά της ΚΝΕ και του Παραρτήματος της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ Κοκκινιάς.

Με μαζική συμμετοχή μελών και φίλων της ΚΝΕ πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 22 Φλεβάρη, στο χωριό Καράνο των Χανίων, η εκδήλωση τιμής και μνήμης για τα 82 χρόνια από την ίδρυση της ΕΠΟΝ από την ΤΟ Χανίων της ΚΝΕ.

Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στο δημοτικό σχολείο του χωριού, όπου πριν από 82 χρόνια πραγματοποιήθηκε η 1η Νομαρχιακή Συνδιάσκεψη της ΕΠΟΝ Χανίων το 1943.

Το πρόγραμμα περιελάμβανε ιστορικό περίπατο στο χωριό, παρουσίαση πρότζεκτ ιστορίας για την ΕΠΟΝ από τους μαθητές και την ομάδα του «κόκκινου Αερόστατου», ενώ ξεχώρισε η παρουσίαση από μία μαθήτρια συνέντευξης της γιαγιάς της, ΕΠΟΝίτισσας εκείνη την εποχή.

Στη συνέχεια ακολούθησε η κεντρική συζήτηση για τα 82 χρόνια από την ίδρυση της ΕΠΟΝ από την Φαίδρα Κυριαζοπούλου, μέλος του ΣΠ Κρήτης της ΚΝΕ, ενώ έγιναν παρεμβάσεις από τον Αλέκο Μαρινάκη, μέλος του Γραφείου Περιοχής Κρήτης του ΚΚΕ, τον Σπύρο Δαράκη, μέλος του ΔΣ μαρτυρικών πόλεων και χωριών και τον Μπάμπη Πετράκη, πρόεδρο του Παραρτήματος Χανίων της ΠΕΑΕΑ – ΔΣΕ.

Σε κλίμα ενθουσιασμού και υπερηφάνειας πραγματοποιήθηκε χθες η εκδήλωση της Περιφερειακής Οργάνωσης Σπουδάζουσας Θεσσαλονίκης μαζί με την ΠΕΑΕΑ- ΔΣΕ στο Δημαρχείο Θεσσαλονίκης, για τα 82 χρόνια από την ίδρυση της ηρωικής Ενιαίας Πανελλαδικής Οργάνωσης Νεολαίας (ΕΠΟΝ).

Ο Νίκος Βάγιας, πρόεδρος της ΠΕΑΕΑ- ΔΣΕ Θεσσαλονίκης στον χαιρετισμό του στάθηκε στον ηρωικό αγώνα που έδωσαν οι ΕΠΟΝίτες και οι ΕΠΟΝίτισσες, που αποτελεί πηγή έμπνευσης για κάθε νέο και κάθε νέα σήμερα. Ακόμη τόνισε πως το ΚΚΕ και η νεολαία του η ΚΝΕ είναι αυτοί που μέχρι σήμερα συνεχίζουν τον αγώνα τους, για να ανατραπεί ο αρνητικός συσχετισμός, μέχρι την τελική σύγκρουση με το σύστημα της εκμετάλλευσης.

Ο Γιώργος Καψάλης, μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου της ΚΝE, ανέφερε πως η δράση της ΕΠΟΝ αποτελεί παρακαταθήκη, ιστορική πείρα και έμπνευση για τα χιλιάδες μέλη και τους φίλους της ΚΝΕ, καθώς διαπαιδαγωγεί, δίνει δύναμη για τη συνέχεια, για τις καθημερινές μάχες κόντρα στις δυσκολίες.

Ακολούθησε μουσικό αφιέρωμα στο αντιδικτατορικό τραγούδι από το συγκρότημα της Οργάνωσης Περιοχής Κεντρικής Μακεδονίας της ΚΝΕ.

Στον χώρο της εκδήλωσης υπήρχε βιβλιοπωλείο της Σύγχρονης εποχής, καθώς και έκθεση αφιερωμένη στην θρυλική ΕΠΟΝ.

Τα 82 χρόνια από την ίδρυση της θρυλικής Ενιαίας Πανελλαδικής Οργάνωσης Νεολαίας, στις 23 Φλεβάρη 1943, τίμησε με εκδήλωση που οργάνωσε το ΚΣ της ΚΝΕ στην πλατεία ΕΠΟΝ στους Αμπελόκηπους.

Μέσα σε κλίμα περηφάνιας, αναδείχτηκαν όλα εκείνα που έδωσαν σε πεινασμένα παιδιά δύναμη και ορμή ώστε μέσα από τις γραμμές της ΕΠΟΝ να γράψουν σελίδες ηρωισμού. Αναβίωσαν οι συνθήκες μέσα στις οποίες η ΕΠΟΝ κατάφερε να συνδυάσει την ένοπλη πάλη με την πολύμορφη παρέμβαση στη ζωή της νεολαίας με τη μορφωτική δράση να ξεχωρίζει.

«Ο ΕΠΟΝίτης και η ΕΠΟΝίτισσα έχοντας το βλέμμα καρφωμένο σε ένα καλύτερο αύριο, πάλευαν σε πολύ δύσκολες συνθήκες ζώντας όμως ολόπλευρα την ομορφιά του ανυποχώρητου αγώνα, της ανυπότακτης ζωής, σημείωσε ο Αντώνης Κωσταδήμας, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ και ομιλητής στην εκδήλωση. «Τα έδιναν όλα στην αντάρτικη δράση, στη διαφώτιση και την ενημέρωση, στην ανύψωση του ηθικού του λαού και ταυτόχρονα τραγουδούσαν συνέθεταν, δημιουργούσαν μορφώνονταν αθλούνταν, πήγαιναν εκδρομές, ζούσαν πολύπλευρα, είχαν τις νεανικές τους ανησυχίες.

Όλη η δράση της ΕΠΟΝ μας διδάσκει ότι ο αγώνας για τα δικαιώματα της νεολαίας, ο αγώνας σε όλες τις φάσεις του για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο απαιτεί πλήθος μορφών, δράσεων που μαζί με την μαχητική στάση για την κατάκτηση της γνώσης μπορεί να γεννά με ευρηματικό τρόπο νέους δρόμους επικοινωνίας και κοινής δράσης με την πλειοψηφία των παιδιών των λαϊκών οικογενειών.

Η ΚΝΕ είναι περήφανη για αυτές τις ρίζες της…» τόνισε, συνδέοντας την ηρωική δράση της ΟΚΝΕ, της ΕΠΟΝ που τροφοδοτήθηκε από αυτή, φτάνοντας στη μάχη που δίνει σήμερα η ΚΝΕ για να συναντηθούν χιλιάδες νέοι και νέες με την πρόταση του ΚΚΕ για την ανατροπή του καπιταλισμού, την οικοδόμηση της κοινωνίας της πραγματικής ελευθερίας, της ζωής με δικαιώματα, του σοσιαλισμού – κομμουνισμού.

«Η ηρωική ΕΠΟΝ διδάσκει ότι όταν λαός και νεολαία στηρίζονται στη δύναμή τους, στην οργανωμένη πάλη τους και βγαίνουν μπροστά γίνονται δύναμη ακατανίκητη. Από την ιστορική πείρα μας προκύπτει ότι είναι αναντικατάστατη η αυτοτελής ύπαρξη, η δράση, το δυνάμωμα του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, σε όλες τις συνθήκες της πάλης, γιατί μπορούν να διαπαιδαγωγούν και να εμπνέουν λαό και νεολαία με τα ιδανικά και τις υψηλές αξίες της ταξικής πάλης, της δράσης για την κατάκτηση ενός μέλλοντος απαλλαγμένου από την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, για μια κοινωνία με απελευθερωμένες τις ανθρώπινες δυνάμεις και δυνατότητες», τόνισε στον χαιρετισμό της η Τούλα Μητσέα, πρόεδρος της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ. Αναφέρθηκε στην ίδρυση, τη δράση, το παράδειγμα της ΕΠΟΝ καταλήγοντας πως «η πείρα των αγώνων της θρυλικής ΕΠΟΝ διδάσκει πως όπως και τότε έτσι και τώρα ο λαός, μαζί με τη νεολαία μας, με την καθοδήγηση του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, μπορεί να ανατρέψει τους αρνητικούς συσχετισμούς, μπορεί να δώσει διέξοδο, παίρνοντας στα χέρια του την κατάσταση, βαδίζοντας το δρόμο της σύγκρουσης και ανατροπής».

Τραγούδια αντάρτικα, στίχους και μουσική που συντρόφευαν και ακόμα εμπνέουν τους νέους αγωνιστές ερμήνευσε το μουσικό σχήμα της ΚΝΕ με την εκδήλωση να ολοκληρώνεται με κατάθεση στεφανιών στο σπίτι όπου ιδρύθηκε η ΕΠΟΝ.

Καθώς τα συνθήματα «ΕΑΜ – ΕΛΑΣ – ΕΠΟΝ – ΟΠΛΑ – ΔΣΕ δόξα και τιμή στο ΚΚΕ», «ένας αιώνας αγώνα και θυσία το ΚΚΕ στην πρωτοπορία», «λαέ, θυμήσου, το χώμα που πατάς λευτέρωσαν με αγώνα ΕΑΜ ΕΠΟΝ ΕΛΑΣ», επαναλαμβάνονταν δυνατά, στεφάνια κατέθεσαν εκ μέρους της ΚΕ του ΚΚΕ ο Στέφανος Λουκάς, από το ΚΣ της ΚΝΕ ο Αντώνης Κωσταδήμας, εκ μέρους της ΠΕΑΕΑ ΔΣΕ ο Γιάννης Ζαγγανάς και εκ μέρους της ΠΕΑΦΕ η Γεωργία Μαχαίρα.

Το Σάββατο το απόγευμα 25 Γενάρη στο Πολιτιστικό Κέντρο Μελισσίων πραγματοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία, η κοπή της πίτας του Παραρτήματος μας.

Οι συμμετέχοντες, απόγονοι και φίλοι της Εαμικής Εθνικής Αντίστασης και του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, απόλαυσαν μία καλά οργανωμένη εκδήλωση με ελεύθερη είσοδο, ζεστή ατμόσφαιρα με μουσική, χορό, μεζέδες, κρασάκι και αναψυκτικά. Στην εκδήλωση διατέθηκαν περιοδικά και συγκεντρώθηκαν συνδρομές 2025. Συμμετείχε αντιπροσωπεία από ΚΟΒ Μελισσίων- Πεντέλης του ΚΚΕ και από την ΚΝΕ, σωματείο συνταξιούχων, Ομάδα Γυναικών (μέλος ΟΓΕ) και από το Παράρτημα Χαλανδρίου της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ.

Χαιρετίζοντας τους παρευρισκόμενους η Πρόεδρος Ευαγγελία Κρασσά, μεταξύ άλλων, ανέφερε ότι εφέτος συμπληρώνονται 80 χρόνια από τη λήξη του Β Παγκόσμιου Πολέμου με την αντιφασιστική νίκη των λαών . Περιέγραψε περιληπτικά το πρόγραμμα δράσης για το 2025 καθώς και ότι θα υπάρχει πλήθος δράσεων ενάντια στην παραχάραξη της Ιστορίας, που επιχειρείται συστηματικά από  την  Ευρωπαϊκή Ένωση  και   για τη διεκδίκηση των πολεμικών αποζημιώσεων από τη Γερμανία .

Κάλεσε επίσης σε  συμμετοχή στα αυριανά συλλαλητήρια για το έγκλημα των  Τεμπών, που λαμβάνουν  χώρα σε πολλές πόλεις και στην  Αθήνα στο Σύνταγμα.. Ευχαρίστησε και για την μαζική παρουσία στη σημερινή εκδήλωση