Category Archive

80 χρόνια μετά η ταξική μάχη του ηρωικού Δεκέμβρη 1944 φωτίζει τους αγώνες για την Ελλάδα του λαού της

Ήταν 3 του Δεκέμβρη 1944 όταν ο αστικός πολιτικός κόσμος, χρησιμοποιώντας τους ταγματασφαλίτες, τους Χίτες, όλους τους δωσίλογους εγκληματίες συνεργάτες των Γερμανών κατακτητών και άλλα ένοπλα τμήματά τους, όπως η ορεινή ταξιαρχία και οι ιερολοχίτες, μαζί με την ένοπλη επέμβαση των ιμπεριαλιστικών βρετανικών στρατευμάτων, «έπνιξαν στο αίμα» το λαό της Αθήνας προκειμένου να στεριώσουν την αστική εξουσία που είχε χρεοκοπήσει στη συνείδηση του ελληνικού λαού. Απαίτησαν και επιχείρησαν τον αφοπλισμό του ΕΛΑΣ, του ένοπλου λαϊκού στρατού που απελευθέρωσε τη χώρα, κάτι που, βεβαίως, αρνήθηκε η ηγεσία του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ και του ΚΚΕ, αρνούμενο να συμβιβαστεί με τον ταξικό αντίπαλο.

Η εγκληματική επίθεση κατά του άοπλου λαού της Αθήνας, που διαδήλωνε ειρηνικά στην πλατεία Συντάγματος ενάντια στον αφοπλισμό του ΕΛΑΣ την 3η Δεκέμβρη ’44, προσχεδιάστηκε, οργανώθηκε και πραγματοποιήθηκε από τους Βρετανούς ιμπεριαλιστές, από την κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου και σύσσωμο τον αστικό πολιτικό κόσμο.

Το ΚΚΕ υπήρξε η ψυχή και ο κύριος αιμοδότης της ΕΑΜικής Αντίστασης. Χωρίς το ΚΚΕ δεν θα υπήρχε το ΕΑΜ που συσπείρωσε τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού. Η δράση του ΕΑΜ περιλάμβανε όλες τις μορφές πάλης, απεργίες, διαδηλώσεις, συλλαλητήρια, διαβήματα, ένοπλη πάλη. Το λαϊκό-απελευθερωτικό κίνημα, με καθοδηγητή το ΚΚΕ και το ΕΑΜ, με το ένοπλο τμήμα του, τον ΕΛΑΣ και το ΕΛΑΝ, με την ΕΠΟΝ, την ΟΠΛΑ, έγραψαν μια από τις πιο λαμπρές σελίδες στη νεότερη Ιστορία της λαϊκής πάλης.

Βεβαίως για το ΕΑΜ δεν ήταν μόνο ο εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας. Το ΚΚΕ, το ΕΑΜ και ο ΕΛΑΣ είχαν να αντιμετωπίσουν και την ντόπια ένοπλη αντίδραση με τις δικές της οργανώσεις, από τη «Χ» του Γρίβα, την ΠΑΟ, τους ΜΑΥδες, ως τα διαβόητα Τάγματα Ασφαλείας και άλλες που στήριζαν το ντόπιο κατοχικό καθεστώς, καθώς και τον ΕΔΕΣ του Ζέρβα, την ΕΚΚΑ, που ήταν τα αγγλόφιλα αντίβαρα των αστικών δυνάμεων στο ΕΑΜ και τον ΕΛΑΣ.

Η ταξική πάλη διεξαγόταν ασίγαστα ακόμη και σ’ αυτήν την περίοδο, γιατί αυτή δε σταματά ποτέ. Σε όλη την πορεία του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα αντικειμενικά έμπαινε το ζήτημα της εξουσίας. Σε αυτή τη διαπάλη συμμετείχαν και οι Γερμανοί και οι Άγγλοι χτυπώντας το λαϊκό-απελευθερωτικό κίνημα, το ΕΑΜ, τον ΕΛΑΣ και το ΚΚΕ.

Ο ΕΛΑΣ το 1944 είχε απελευθερώσει το 90% της Ελλάδας. Οι ελεύθερες περιοχές έπρεπε να διοικηθούν, για να μπορέσουν οι κάτοικοί τους να ζήσουν οργανωμένα. Έτσι το ΕΑΜ δημιούργησε λαϊκούς θεσμούς, όργανα λαϊκής αυτοδιοίκησης, τα λαϊκά δικαστήρια, τη λαϊκή πολιτοφυλακή, λαϊκή εκπαίδευση, νοσοκομεία. Η ελεύθερη ζωή προστατευόταν από το λαϊκό στρατό, τον ΕΛΑΣ. Δημιουργήθηκε η Πολιτική Επιτροπή Εθνικής Απελευθέρωσης (ΠΕΕΑ), το κεντρικό πολιτικό όργανο διοίκησης των απελευθερωμένων περιοχών, ενώ με καθολικές εκλογές εκλέχτηκε το «Εθνικό Συμβούλιο» με έδρα τις Κορυσχάδες.

Πριν ακόμη από την απελευθέρωση και έχοντας επίγνωση των συνθηκών που δημιουργούνται παγκόσμια, ιδιαίτερα μετά τη νίκη των Σοβιετικών στο Στάλινγκραντ που ήταν η αρχή του τέλους του πολέμου, τους αστούς αυτό που τους απασχολούσε ήταν το μεταπελευθερωτικό καθεστώς. Στον πόλεμο ηγήθηκε η εργατική τάξη με τους συμμάχους της, πράγμα που έβαλε τη σφραγίδα του στη μεταπελευθερωτική πορεία της Ελλάδας. Οι απλοί άνθρωποι του μόχθου δεν έδιναν τη ζωή τους για να επανέλθει ο τόπος σε καθεστώς εκμετάλλευσης, φτώχειας, ανέχειας, από την άρχουσα τάξη. Και το ΕΑΜ καλούσε σε δράση για καλύτερες μέρες, και όχι μόνο για την απελευθέρωση.

Ο αστικός πολιτικός κόσμος είχε βαθύτατη συνείδηση ότι ο λαϊκός αγώνας κατά των καταχτητών είχε κατά βάθος ταξικό περιεχόμενο. Στην κατοχή υπήρξαν και αυτοί που πλούτιζαν.

Επίσης από την αρχή της Κατοχής, βασικό μέλημα και επιδίωξη των συμμαχικών της άρχουσας τάξης βρετανικών δυνάμεων, καθώς και των ΕΔΕΣ, ΕΚΚΑ και άλλων ένοπλων οργανώσεων, υπήρξε η υπονόμευση—έως και διάλυση—του ένοπλου λαϊκού απελευθερωτικού κινήματος του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ. Αυτό αποκαλύπτεται και με το «χτύπημα» από τους Άγγλους ιμπεριαλιστές του αντιφασιστικού κινήματος της θρυλικής Αντιφασιστικής Στρατιωτικής Οργάνωσης(ΑΣΟ) στη Μ. Ανατολή.

Αξιοποίησαν και τις απαράδεκτες Συμφωνίες Λιβάνου, Καζέρτας κ.λπ., στις οποίες το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ λαθεμένα συμφώνησε στο όνομα της «εθνικής ενότητας», που βεβαίως δεν μπορεί να υπάρξει. Κι αφού δεν κατάφεραν, τελικά, να «βάλουν στο χέρι» το ΕΑΜικό Αντιστασιακό-Απελευθερωτικό κίνημα και το ΚΚΕ που πρωτοστάτησε, αποφάσισαν να το χτυπήσουν ένοπλα. Γιατί ο αστικός πολιτικός κόσμος που είτε συνεργάστηκε με τους κατακτητές, είτε εγκατέλειψε το λαό και έφυγε στη Μέση Ανατολή, μαζί με τους Εγγλέζους συμμάχους του, ήταν ανυπόληπτος στη λαϊκή συνείδηση, δεν είχε κανένα λαϊκό έρεισμα και επομένως δεν υπήρχε δυνατότητα εγκαθίδρυσης ξανά της αστικής εξουσίας.

Έτσι στις 3 Δεκέμβρη δυνάμεις του Έβερτ, που ήταν παραταγμένες μπροστά στο κτίριο του Αρχηγείου της Αστυνομίας, επιτέθηκαν απροειδοποίητα στον άοπλο λαό που διαδήλωνε στο Σύνταγμα. Άνοιξαν πυρ και οι πυροβολισμοί πύκνωσαν από διάφορες κατευθύνσεις σκορπώντας το θάνατο.

Στις 33 μέρες των μαχών που ακολούθησαν, ο λαός της Αθήνας, οι ΕΑΜίτες, ΕΛΑΣίτες, με μπροστάρηδες τους κομμουνιστές, έγραψαν νέες σελίδες Αντίστασης και ηρωισμού. Δίπλα και μαζί με τους ένοπλους μαχητές του ΕΛΑΣ, οι άοπλες λαϊκές δυνάμεις ρίχτηκαν με αυταπάρνηση στη μάχη για τη δημιουργία οδοφραγμάτων κατά των βρετανικών τανκς, για την περίθαλψη των τραυματιών και για τη σωτηρία του λαού της Αθήνας με την εξασφάλιση των αναγκαίων τροφίμων. Οργανώθηκαν λαϊκά συσσίτια για παιδιά και τους χτυπημένους από τους βομβαρδισμούς ανθρώπους και δεκάδες νοσοκομειακές μονάδες χάρη στις εκατοντάδες εθελοντών γιατρών, νοσηλευτών και νοσηλευτριών, με ένα ευρύ δίκτυο τραυματιοφορέων. Πολλές είναι οι γυναίκες που διακρίθηκαν σ’ αυτές τις δύσκολες συνθήκες, τόσο στις λαϊκές μαζικές οργανώσεις όσο και στα μάχιμα τμήματα του ΕΛΑΣ στην πρώτη γραμμή. Οι δυνάμεις του ΕΛΑΣ που αντιστάθηκαν και πολέμησαν ηρωικά, ωστόσο, αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν μετά από 33 μέρες μαχών και με πολλές θυσίες, μπροστά στη συντριπτική υπεροπλία των επιτιθέμενων ενόπλων δυνάμεων των αστών και των Βρετανών.

Η ανυποχώρητη στάση του ΚΚΕ και του ΕΑΜ στην αξίωση της ντόπιας αστικής τάξης και των διεθνών συμμάχων της, Βρετανών και Αμερικανών, για αφοπλισμό του λαϊκού κινήματος ήταν σωστή και επιβεβλημένη. Έδειξε πως το ΚΚΕ και το εργατικό-λαϊκό κίνημα διέθεταν ταξικά αντανακλαστικά και εφεδρείες, επιλέγοντας …«τα όπλα και όχι τις αλυσίδες», τόσο το Δεκέμβρη 1944 όσο και μετέπειτα κατά την τρίχρονη εποποιία του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας.

Όμως, το ΚΚΕ και το διεθνές κομμουνιστικό κίνημα δεν είχαν στρατηγική μετατροπής του απελευθερωτικού-αντιφασιστικού αγώνα σε αγώνα για την εργατική εξουσία. Η πολιτική γραμμή ήταν για την «εθνική ενότητα». Έτσι ο κύριος όγκος των δυνάμεων του ΕΛΑΣ έμεινε έξω από την Αθήνα και δεν πήρε μέρος στις μάχες, ενώ είχε αποφασιστεί η συμμετοχή στη λεγόμενη «κυβέρνηση εθνικής ενότητας».

Αλλά «εθνική ενότητα» δεν μπορεί να υπάρξει ανάμεσα στην αστική τάξη και την εργατική τάξη, αφού έχουν αντίθετα συμφέροντά και ανειρήνευτες αντιθέσεις. Η αρνητική πείρα από τη συμμετοχή των κομμουνιστών στην κυβέρνηση της «εθνικής ενότητας» το 1944 επιβεβαιώνει ότι η συμμετοχή του ΚΚΕ σε αστική κυβέρνηση δεν μπορεί να επιβάλει φιλολαϊκή πολιτική, αλλά ενισχύει το αστικό πολιτικό σύστημα.

Όσα σήμερα προβάλλονται από τα αστικά κόμματα για δήθεν εθνική ομοψυχία και ενότητα δεν είναι παρά μια επιχείρηση εξαπάτησης του λαού για να ανεχτεί και να υποταχθεί στις επιδιώξεις της άρχουσας τάξης. Μόνο ο ίδιος ο λαός μπορεί να σώσει το λαό στο δρόμο της ανατροπής με καθοδηγητή το ΚΚΕ και στρατηγική για την εργατική εξουσία.

Τα παραπάνω συμπεράσματα είναι επίκαιρα και χρήσιμα, ιδιαίτερα σήμερα, καθώς δίπλα μας κλιμακώνονται οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι στην Ουκρανία ανάμεσα στο Ευρωατλαντικό μέτωπο ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ και την καπιταλιστική Ρωσία με τους συμμάχους της. Και στη Μέση Ανατολή όπου ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ ενισχύουν τον πόλεμο του κράτους δολοφόνου του Ισραήλ κατά του παλαιστινιακού λαού, του λιβανέζικου λαού και άλλων, με κίνδυνο ανάφλεξης σε όλη την περιοχή. Οι ανταγωνισμοί ανάμεσα στα δύο ιμπεριαλιστικά μπλοκ δυνάμεων και ανάμεσα σε ΗΠΑ-Κίνα για την πρωτοκαθεδρία στο ιμπεριαλιστικό σύστημα ενισχύουν τον κίνδυνο γενίκευσης του πολέμου. Η Ελλάδα, με ευθύνη της κυβέρνησης της ΝΔ και με τη στήριξη των άλλων αστικών κομμάτων, συμμετέχει στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους με μεγάλους κινδύνους για το λαό, αφού η χώρα μας γίνεται στόχος αντιποίνων ως πολεμικό ορμητήριο, σε συνθήκες που η νέα οικονομική καπιταλιστική κρίση είναι προ των πυλών.

Η πείρα από την περίοδο της κατοχής, της απελευθέρωσης και της ταξικής μάχης του ηρωικού Δεκέμβρη 1944 δείχνει ότι η πάλη των εργαζομένων για τις λαϊκές ανάγκες και δικαιώματα και ο αντιπολεμικός αγώνας πρέπει να συνδέονται και να στοχεύουν στην ανατροπή του εκμεταλλευτικού συστήματος και την οικοδόμηση μιας νέας κοινωνίας χωρίς καπιταλιστική εκμετάλλευση.

Ο ηρωικός Δεκέμβρης 1944 θα συμβολίζει για πάντα τη θέληση του λαού μας για ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ και ΠΑΛΗ ενάντια στην αστική τάξη και τους ιμπεριαλιστές συμμάχους και την εξουσία της.

Ογδόντα χρόνια μετά, η φλόγα της ταξικής μάχης του Δεκέμβρη 1944 παραμένει άσβεστη και θα φωτίζει την αντεπίθεση για την εργατική λαϊκή εξουσία, τον σοσιαλισμό-κομμουνισμό.

Θα μένει για πάντα άσβεστο αιώνιο σύμβολο για το λαό και τη νεολαία, όπως καταγράφηκε, το πύρινο σύνθημα στο πανό της διαδήλωσης του ΕΑΜ στο Σύνταγμα, πως: «Όταν ο λαός βρίσκεται μπροστά στον κίνδυνο της τυραννίας διαλέγει ή τις αλυσίδες ή τα όπλα»…

Η Πανελλήνια Ένωση Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης και Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ), με οδηγό και αυτά τα πολύτιμα συμπεράσματα-παρακαταθήκη από την πείρα του Δεκέμβρη 1944, καλεί τους αγωνιστές της Αντίστασης μαζί με όλο το λαό στον αγώνα για απεμπλοκή της Ελλάδας από τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Να γυρίσουν πίσω όλα τα στρατιωτικά τμήματα που δρουν εκτός συνόρων, να κλείσουν οι βάσεις του θανάτου, να σταματήσει η Ελλάδα να είναι ιμπεριαλιστικό πολεμικό ορμητήριο, να αποδεσμευτεί από ΝΑΤΟ-ΕΕ.

Η ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ, οι αγωνιστές και φίλοι της Αντίστασης, αγωνιζόμαστε μαζί με το εργατικό λαϊκό ταξικό κίνημα για να δυναμώσει η σύγκρουση με την αντιλαϊκή πολιτική, για την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών.

Παλεύουμε ενάντια στη διαστρέβλωση της Ιστορίας του Β’ ΠΠ από τα εγχώρια αστικά και ιμπεριαλιστικά επιτελεία της ΕΕ, των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, ενάντια στην κατάπτυστη θεωρία των δύο άκρων, που εξισώνει κομμουνισμό και φασισμό, ξεπλένοντας το φασισμό και τα εγκλήματά του.

Η Πανελλήνια Ένωση Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης και Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, απόγονοι και φίλοι της ΕΑΜικής Αντίστασης και του ΔΣΕ, οι πολιτικοί πρόσφυγες, υποκλινόμαστε μπροστά στον ηρωισμό των μαχητών/-τριών των ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΕΠΟΝ και του τιμημένου ΚΚΕ, που σήκωσε το βάρος του μεγάλου απελευθερωτικού αγώνα του λαού μας κατά της ναζιστικής κατοχής και του ηρωικού Δεκέμβρη και μετέπειτα της τρίχρονης εποποιίας του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας.

Δόξα και τιμή στις Μαχήτριες και τους Μαχητές του Ηρωικού Δεκέμβρη 1944!

Η κυβέρνηση μαζί με την ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων προσπαθούν να επιβάλουν σιγή νεκροταφείου στους στρατευμένους και τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, που σωστά ανησυχούν και το λένε δημόσια, για τις συνέπειες από την εμπλοκή της Ελλάδας στον πόλεμο στη Μέση Ανατολή. Είναι πολύ επικίνδυνη εξέλιξη, καθώς δημιουργούνται προϋποθέσεις για γενικότερη ανάφλεξη.

Ως ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ καταγγέλλουμε τη δίωξη σε βάρος του Δόκιμου Έφεδρου Αξιωματικού (ΕΜ) Μπέικου Γιώργου από την εισαγγελία του Στρατοδικείου Θεσσαλονίκης γιατί συμμετείχε, όπως είχε κάθε δικαίωμα, σε φιλειρηνική εκδήλωση ενάντια στους πολέμους.

Οι Έλληνες φαντάροι και έφεδροι αξιωματικοί, ορκίστηκαν να υπερασπίζονται τα σύνορα της πατρίδας μας και όχι να συμμετέχουν σε ασκήσεις και πολέμους εκτός συνόρων, σε βάρος άλλων λαών.

Η κυβέρνηση επιχειρεί να σταματήσει τις φωνές διαμαρτυρίας που πληθαίνουν και μέσα στο στράτευμα, για την όλο και μεγαλύτερη εμπλοκή της χώρας μας στα πολεμικά σχέδια των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ, που μετατρέπουν τη χώρα μας και σε στόχο αντιποίνων.

Οι διώξεις και οι ποινές που έχει εξαπολύσει η κυβέρνηση εναντίον στρατιωτών και αξιωματικών που διαμαρτύρονται για τα παραπάνω στοχεύουν στον εκφοβισμό τους.

Οι φαντάροι και οι αξιωματικοί έχουν κάθε δικαίωμα να εκφράζουν τη γνώμη τους, τα δικαιώματα και η ελεύθερη έκφραση της γνώμης τους δεν αναστέλλονται κατά τη διάρκεια της θητείας τους. Το ίδιο το Σύνταγμα εξάλλου αναγνωρίζει και κατοχυρώνει τα αναφαίρετα και απαράβατα αυτά δικαιώματα των στρατευμένων.

Η Πανελλήνια Ένωση Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης και Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ), με την πείρα των αγώνων της Αντίστασης και του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας της δεκαετίας 1940-49, επισημαίνει τους τεράστιους κινδύνους για το λαό και τη χώρα μας από την εμπλοκή στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Καλεί τους φίλους και απογόνους της Αντίστασης, τους επαναπατρισμένους πολιτικούς πρόσφυγες και τα παιδιά τους και γενικότερα το λαό μας να επαγρυπνούν και να δυναμώσουν την πάλη τους για να γυρίσουν τα στρατευμένα παιδιά μας που βρίσκονται εκτός συνόρων και να κλείσουν οι ΝΑΤΟϊκές βάσεις του θανάτου. Καμία στήριξη στο δολοφονικό χέρι του Ισραήλ, καμιά συμμετοχή στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία.

– Στηρίζουμε τα στρατευμένα παιδιά του ελληνικού λαού, που εκφράζουν δημόσια τη γνώμη τους ενάντια στη συμμετοχή της Ελλάδας στα πολεμικά σχέδια των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ.

– Να σταματήσει τώρα κάθε δίωξη σε βάρος των στρατευμένων και του Δόκιμου Έφεδρου Αξιωματικού (ΕΜ) Μπέικου Γιώργου.

Επίσκεψη στη χώρα μας αναμένεται να πραγματοποιήσει τις επόμενες μέρες ο Πρόεδρος της ΟΔ Γερμανίας, ο οποίος θα συναντήσει την Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας, θα επισκεφθεί Μνημεία σε ολοκαυτώματα των Εβραίων όπως στη Θεσσαλονίκη, και μαρτυρικούς τόπους στην Κρήτη όπως η Κάντανος, όπου τα ναζιστικά στρατεύματα επιδόθηκαν σε φρικιαστικά εγκλήματα κατά των κατοίκων της και στη συνέχεια την ισοπέδωσαν ως αντίποινα για τη Μάχη της Κρήτης, στην οποία κατέκτησαν πύρρειο νίκη, αφού ο κρητικός λαός αντιστεκόμενος τσάκισε το μεγαλύτερο μέρος των επίλεκτων Γερμανών αλεξιπτωτιστών.

Οι ναζί κατακτητές στη διάρκεια της κατοχής εγκληματούσαν σε όλη την Ελλάδα, με μαζικές εκτελέσεις σε μπλόκα, καίγοντας και αφανίζοντας πόλεις και χωριά, γιατί ο λαός μας αντιστεκόταν με όλες τις μορφές αγώνα και ένοπλα με το ΕΑΜ, τον ΕΛΑΣ, την ΕΠΟΝ.

Η Ελλάδα συγκαταλέγεται μεταξύ των χωρών με τους περισσότερους νεκρούς την περίοδο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου σε αναλογία με τον πληθυσμό της. Πάνω από 500.000 ήταν οι νεκροί στη διάρκεια της τετράχρονης φασιστικής κατοχής, ενώ ανυπολόγιστες ήταν οι υλικές ζημιές από τις λεηλασίες και τις καταστροφές.

Όμως ογδόντα χρόνια μετά, παραμένουν ανεκπλήρωτες οι δίκαιες και τεκμηριωμένες αξιώσεις του ελληνικού λαού για τις πολεμικές επανορθώσεις-αποζημιώσεις, που οφείλει η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία Γερμανίας (ΟΔΓ) και έχουν αποφασιστεί σε διεθνείς διασκέψεις (Παρίσι, Λονδίνο κ.λπ.), για τις καταστροφές που προξένησαν στην Ελλάδα οι φασιστικές δυνάμεις κατοχής στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου στις κρατικές υποδομές και την οικονομία της χώρας, το λεγόμενο αναγκαστικό κατοχικό δάνειο, και την κλοπή αρχαιολογικών θησαυρών. Αλλά και για τα πρωτοφανή σε βαρβαρότητα εγκλήματα σε βάρος αμάχων, γυναικών, γερόντων, παιδιών, ακόμη και βρεφών σε Δίστομο, Κομμένο Άρτας, Κούρνοβο, Βιάννο κ.α. για να κάμψουν την ηρωική, μεγαλειώδη αντίσταση του λαού μας, που αγωνίστηκε και απελευθέρωσε τη χώρα.

Ογδόντα χρόνια μετά, όλες οι μεταπολεμικές κυβερνήσεις της χώρας μας ουδέποτε διεκδίκησαν στην πράξη, με επιμονή και σχέδιο ενεργειών, τις οφειλόμενες γερμανικές πολεμικές αποζημιώσεις και έχουν ακέραια την πολιτική ευθύνη για αυτό. Το κάνουν γιατί η αστική τάξη της Ελλάδας είναι σύμμαχος της ΟΔ Γερμανίας σε ΕΕ και ΝΑΤΟ.

Οι κυβερνήσεις της ΟΔ Γερμανίας αρνούνται πεισματικά να πληρώσουν τις πολεμικές αποζημιώσεις με τα αναίσχυντα ψέματα ότι έχουν πληρώσει και δεν υφίσταται τέτοιο ζήτημα. Οι δε Πρόεδροι και Καγκελάριοι, άλλοι κυβερνητικοί παράγοντες της ΟΔΓ που επισκέπτονται τη χώρα μας κατά καιρούς, περιορίζονται απλώς στην έκφραση συμπάθειας, μιλώντας για αναγνώριση του ηθικού ζητήματος για τα ναζιστικά εγκλήματα και ζητώντας τάχα συγγνώμη, που μόνον ως υποκρισία και κυνισμός μπορεί να εκληφθεί.

Η κυβέρνηση της Γερμανίας δίνει κάποια ψίχουλα από το «Ελληνογερμανικό Ταμείο για το Μέλλον», όργανο του Υπουργείου Εξωτερικών της Γερμανίας που χρηματοδοτείται για να πληρώνει τη δημιουργία μνημείων για τα εγκλήματα των ναζί, σε ελληνικούς Δήμους, σε αγαστή συνεργασία με τις ελληνικές κυβερνήσεις και την Τοπική Διοίκηση, φιλανθρωπίες δηλαδή. Και έτσι δείχνει τάχα τη μεταμέλεια για τα ναζιστικά εγκλήματα, όταν την ίδια ώρα μέρος αυτών των κονδυλίων εντάσσεται σε προγράμματα αναθεώρησης της Ιστορίας του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και των χιτλερικών εγκλημάτων κατά του λαού μας, όπως το διαβόητο «Μνήμες Κατοχής», άλλα προγράμματα που διεκπεραιώνει το «Ελληνογερμανικό Ίδρυμα Νεολαίας», συγχρηματοδοτούμενα και από το Υπουργείο Παιδείας της Ελλάδας. Αυτά για να μην πληρώσει τις πολεμικές αποζημιώσεις.

Οι οφειλές της ΟΔΓ είναι χρήματα που ανήκουν στον ελληνικό λαό. Αυτός απελευθέρωσε την Ελλάδα. Βασιζόμαστε στην ιστορική πείρα από τη λαϊκή αντίσταση και την απελευθερωτική πάλη, από τη στάση των αστικών δυνάμεων που συνεργάστηκαν με τον κατακτητή ή εγκατέλειψαν τη χώρα με τους Άγγλους για τη Μέση Ανατολή.

Ιδιαίτερα σήμερα, που η ελληνική κυβέρνηση, με τη συμφωνία των άλλων κομμάτων του ευρωατλαντικού προσανατολισμού, εμπλέκουν την Ελλάδα στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους ακόμη πιο βαθιά, τόσο στην Ουκρανία όσο και στη Μέση Ανατολή, για τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Ενισχύεται ο κίνδυνος για το λαό μας και τους άλλους λαούς από την πιθανότητα γενίκευσης του πολέμου.

Τηρουμένων των αναλογιών και σήμερα εκχωρούν κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας και την προστασία των συνόρων σε ΝΑΤΟ-ΕΕ. Στέλνουν στρατό, όπλα και πολεμικά πλοία ενάντια σε άλλους λαούς.

Καμία εμπιστοσύνη στους αστούς, η πάλη για τις επανορθώσεις συνδέεται με τον αγώνα για απεμπλοκή από τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους.

Η ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ και το ΚΚΕ, το μόνο κόμμα, με συγκεκριμένες αλλεπάλληλες ενέργειες έχουν φέρει το θέμα όχι μόνο στην Ελληνική Βουλή αλλά και σε διεθνές, ευρωπαϊκό επίπεδο, όπως έγινε με τη σχετική αναφορά της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ που κατέθεσε η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ στο Ευρωκοινοβούλιο, στην Κομισιόν και με άλλες παρεμβάσεις. Το ΚΚΕ, επίσης, όταν συζητούνταν στη Βουλή το γνωστό πόρισμα, επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, για τις πολεμικές αποζημιώσεις, είχε καταγγείλει ότι δεν προβλέπονταν καμιά συγκεκριμένη κίνηση ή ενέργεια για τη διεκδίκησή τους, ενημερώνοντας ταυτόχρονα τον ελληνικό λαό πως τα αστικά κόμματα παραπέμπουν το ζήτημα της διεκδίκησης στις ελληνικές καλένδες…

Ως Πανελλήνια Ένωση Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης και Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ), για μια ακόμη φορά, απαιτούμε η ελληνική κυβέρνηση να διεκδικήσει πραγματικά από τη γερμανική κυβέρνηση τις επανορθώσεις-πολεμικές αποζημιώσεις, σύμφωνα με τις αποφάσεις διεθνών διασκέψεων. Να εκπληρώσει τις τεράστιες υποχρεώσεις της απέναντι στον ελληνικό λαό και την Ιστορία. Είναι απαίτηση του ελληνικού λαού. Και χωρίς περιστροφές και σκοπιμότητες, να θέσει άμεσα το ζήτημα και στον Γερμανό Πρόεδρο, και να προχωρήσει σε όλες εκείνες τις συγκεκριμένες ενέργειες που απαιτούνται ώστε να εξαναγκαστεί η ΟΔ Γερμανίας να ικανοποιήσει το δίκαιο αίτημα του λαού μας.

Με όλα τα παραπάνω δεδομένα, η επίσκεψη του Γερμανού Προέδρου δεν μπορεί παρά να αποτελεί πρόκληση για τον Κρητικό λαό, όλο τον ελληνικό λαό. Η Πανελλήνια Ένωση Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης και Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ), η οποία μαζί με το τιμημένο ΚΚΕ αγωνίζεται και διεκδικεί από την ΟΔΓ την πληρωμή των επανορθώσεων-πολεμικών αποζημιώσεων—μάλιστα φέτος έχει κηρύξει όλο το χρόνο ως έτος διεκδίκησης των γερμανικών επανορθώσεων—θα συνεχίσει τον αγώνα της μαζί με όλο τον ελληνικό λαό για την ικανοποίηση του δίκαιου αιτήματος των αγωνιστών, των φίλων και απογόνων της Αντίστασης, όλου του λαού.

Επέτειος της 28ης Οκτώβρη. Ο λαός μας σύσσωμος βροντοφωνάζει το ΟΧΙ στην εισβολή του φασιστικού ιταλικού καθεστώτος στην Ελλάδα, σύσσωμος, αποφασισμένος, ορμητικός και οπλισμένος με τη δύναμη του δίκιου του, πηγαίνει στον πόλεμο ενάντια στους φασίστες.

Η ορμή του και η πίστη στη νίκη έρχεται σε αντίθεση με την πολιτική γραμμή της κυβέρνησης του δικτάτορα Μεταξά και της τότε στρατιωτικής ηγεσίας (με αρχιστράτηγο τον Παπάγο), που μιλούσαν για «αντίσταση για την τιμή των όπλων…», όπως έχει καταγραφεί ιστορικά. Αυτό οφειλόταν αφενός στο ότι δεν πίστευαν στην ανεξάντλητη δύναμη του λαού μας που σύσσωμος μαζί με το στρατό απώθησε και έδιωξε έξω από τα σύνορα τα ιταλικά φασιστικά στρατεύματα που εισέβαλαν στη χώρα μας, αφετέρου στο ότι είχαν το φόβο του οπλισμένου λαού, που βρισκόταν σε ανάταση, τον οποίο το δικτατορικό καθεστώς Μεταξά είχε βάλει στο «γύψο», κυβερνώντας με την κρατική βία και καταστολή, στέλνοντας τους πρωτοπόρους λαϊκούς αγωνιστές και τους κομμουνιστές στις φυλακές και στις εξορίες στα ξερονήσια, για να μπορούν οι καπιταλιστές να εκμεταλλεύονται στο μέγιστο βαθμό και χωρίς αντίσταση τους εργαζόμενους.

Με την επίθεση και εισβολή των Ιταλών φασιστών στην Ελλάδα, το τιμημένο ΚΚΕ πήρε την πρωτοβουλία για τον παλλαϊκό ξεσηκωμό. Στις 2 Νοέμβρη του 1940, σ’ όλες τις αθηναϊκές εφημερίδες δημοσιεύτηκε το 1ο ανοιχτό γράμμα του (φυλακισμένου στα μπουντρούμια της Γενικής Ασφάλειας) ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Νίκου Ζαχαριάδη «προς το λαό της Ελλάδας» στο οποίο τονιζόταν:

«Ο λαός της Ελλάδας διεξάγει σήμερα έναν πόλεμο εθνικοαπελευθερωτικό ενάντια στο φασισμό του Μουσολίνι. Δίπλα στο κύριο μέτωπο και ο ΚΑΘΕ ΒΡΑΧΟΣ, Η ΚΑΘΕ ΡΕΜΑΤΙΑ, ΤΟ ΚΑΘΕ ΧΩΡΙΟ, ΚΑΛΥΒΑ ΜΕ ΚΑΛΥΒΑ, Η ΚΑΘΕ ΠΟΛΗ, ΣΠΙΤΙ ΜΕ ΣΠΙΤΙ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΦΡΟΥΡΙΟ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ…

Έπαθλο για τον εργαζόμενο λαό και επιστέγασμα για το σημερινό του αγώνα πρέπει να είναι και θα είναι, μια καινούρια Ελλάδα της δουλιάς, της λευτεριάς, λυτρωμένη από κάθε ξενική ιμπεριαλιστική εξάρτηση, μ’ έναν πραγματικά παλλαϊκό πολιτισμό.

Όλοι στον αγώνα, ο καθένας στη θέση του και η νίκη θα ‘ναι νίκη της Ελλάδας και του λαού της. Οι εργαζόμενοι όλου του κόσμου στέκουν στο πλευρό μας.»

Επίσης οι κομμουνιστές κρατούμενοι στα μπουντρούμια και τις φυλακές από το δικτατορικό καθεστώς Μεταξά ήταν από τους πρώτους που ζήτησαν να τους επιτραπεί να πολεμήσουν στην πρώτη γραμμή ενάντια στον εισβολέα Ιταλό φασίστα. Όμως η κυβέρνηση Μεταξά όχι μόνον δεν ικανοποίησε το πατριωτικό αυτό αίτημά τους μα, λίγο αργότερα, με τη ναζιστική κατοχή, προς αιώνια καταισχύνη του δικτατορικού καθεστώτος, έσπευσε να παραδώσει τους κρατούμενους κομμουνιστές στους κατακτητές ναζί για να τους εξοντώσουν…

Το Κάλεσμα του ΚΚΕ από την πρώτη στιγμή της ιταλικής εισβολής τονίζει, μια ακόμη φορά, τον γνήσιο πατριωτικό χαρακτήρα του. Κάτι που επιβεβαιώθηκε καταλυτικά στην πορεία με την οργάνωση της Αντίστασης του λαού μας κατά των Γερμανών ναζί κατακτητών για την απελευθέρωση της Ελλάδας με το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ —ιδρυτής, ψυχή, οργανωτής και ραχοκοκαλιά των οποίων υπήρξε το ΚΚΕ. Το οποίο αν και τσακισμένο από τη Μεταξική δικτατορία κατόρθωσε να ανασυγκροτηθεί και να σαλπίσει τη λαϊκή αντίσταση, όταν σύσσωμα τα αστικά κόμματα καλούσαν το λαό σε υποταγή στους κατακτητές και τους ντόπιους συνεργάτες τους.

Η πατριωτική στάση του ΚΚΕ, προσανατόλισε και οργάνωσε το λαό μας που έγραψε το Έπος της Αντίστασης του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ για την Απελευθέρωση της χώρας μας από την τριπλή φασιστική κατοχή που ακολούθησε.

Από την άλλη, όπως φάνηκε από την αρχή του ελληνοϊταλικού πολέμου, το μέλημα και η στάση της κυβέρνησης Μεταξά και των αστικών κομμάτων αλλά και των Άγγλων ιμπεριαλιστών συμμάχων τους, ήταν το πώς θα εξασφάλιζαν την καπιταλιστική εξουσία και όχι πώς να σώσουν το λαό και την Πατρίδα μας.

Όταν έξι μήνες μετά, τον Απρίλη του 1941, ακολούθησε η επίθεση της γερμανικής ναζιστικής μηχανής του Χίτλερ στα Βαλκάνια και έγινε η κατάληψη της Ελλάδας από τα γερμανικά ναζιστικά στρατεύματα, η τότε στρατιωτική και πολιτική ηγεσία της χώρας συνθηκολόγησαν στα γρήγορα και παρέδωσαν τη χώρα στους ναζί, ενώ ο ελληνικός στρατός στα σύνορα αντιστεκόταν ακόμα, δίνοντας άνιση μάχη απέναντι σε έναν πανίσχυρο στρατό. Το πρωτόκολλο της συνθηκολόγησης υπέγραψε στις 23 Απρίλη 1941 ο στρατηγός Τσολάκογλου.

Με τη συνθηκολόγηση, ένα τμήμα των αστικών δυνάμεων της πλουτοκρατίας μαζί με τη κυβέρνηση Τσουδερού εγκατέλειψε τη χώρα και το λαό και εγκαταστάθηκε στο εξωτερικό (Κάιρο) υπό τη σκέπη και προστασία Άγγλων συμμάχων της. Ένα άλλο τμήμα  επέλεξε την ανοιχτή συνεργασία με τους κατακτητές και σχημάτισε τις κυβερνήσεις των Κουίσλιγκ, που θησάυρισαν από την εκμετάλλευση του λαού μας, που πέθαινε από την πείνα.

Σε κάθε περίπτωση, μοναδικό μέλημα των αστικών κομμάτων, της άρχουσας τάξης και των Άγγλων συμμάχων τους, ήταν η εξασφάλιση της αστικής εξουσίας, όπως έδειξε η στάση τους και στον ιταλοελληνικό πόλεμο και στην περίοδο της Κατοχής όταν ενίσχυαν ένοπλες αστικές οργανώσεις (ΕΔΕΣ, ΕΚΚΑ κ.ά.) για να χτυπήσουν το ΕΑΜ και τον ΕΛΑΣ, όταν συγκροτούσαν τα Τάγματα Ασφαλείας για τον ίδιο σκοπό, και ιδιαίτερα όταν έστρεφαν στην Αθήνα τα όπλα τους απέναντι στο ΕΑΜικό λαϊκό κίνημα, τον ηρωικό Δεκέμβρη του 1944.

Σήμερα που ο λαός μας τιμά την επέτειο της 28^ης Οκτώβρη, τα διδάγματα εκείνων των αγώνων για την απελευθέρωση της Ελλάδας παραμένουν ζωντανά και επίκαιρα για το λαό μας: ότι οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι, όπως και ο φασισμός, είναι «γέννημα-θρέμμα» του μονοπωλιακού καπιταλισμού. Επίσης, καμιά «εθνική ενότητα» δεν μπορεί να υπάρξει στις ταξικές καπιταλιστικές κοινωνίες, καθώς τα συμφέροντα της αστικής τάξης είναι αντίθετα με τα λαϊκά συμφέροντα. Επομένως, η εργατική τάξη και οι άλλες λαϊκές δυνάμεις δεν πρέπει να έχουν καμιά εμπιστοσύνη στις αστικές δυνάμεις και «μόνο ο λαός σώζει το λαό στο δρόμο της ανατροπής»…

Οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι στην Ουκρανία, ανάμεσα στο Ευρωατλαντικό μέτωπο (ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ) και το υπό διαμόρφωση Ευρασιατικό μέτωπο (Ρωσία-Κίνα), αλλά και τα εγκλήματα του κράτους-δολοφόνου του Ισραήλ με τη γενοκτονία του παλαιστινιακού λαού που παλεύει για τη δική του Πατρίδα, όπως και σε βάρος του λιβανέζικου λαού με τη συμμετοχή, στήριξη και συνενοχή ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ, επιβεβαιώνουν, ακόμη μια φορά πως είναι ο ιμπεριαλισμός που γεννά τον πόλεμο και το φασισμό, αιτία και αφορμή είναι οι ενδοϊμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί για την ενέργεια, τις πρώτες ύλες και τους δρόμους μεταφοράς τους που φτάνουν μέχρι τις δολοφονίες λαών.

Οι λαοί πρέπει να τοποθετούνται στη σωστή πλευρά της Ιστορίας ενάντια στους ιμπεριαλιστές, στην αστική τάξη της χώρας τους και τους πολέμους τους και υπέρ των λαών που τους αιματοκυλούν οι ιμπεριαλιστές.

Η αστική τάξη της Ελλάδας συμμετέχει στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Αυτό υπηρετούν η κυβέρνηση και τα άλλα κόμματά τους μέσα από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, καθώς και με τη στρατηγική συμφωνία με τις ΗΠΑ, που μετατρέπει την Ελλάδα σε πολεμικό ορμητήριο.

Η κυβέρνηση της ΝΔ, με τη στήριξη και συνενοχή και των άλλων αστικών πολιτικών δυνάμεων, συμμετέχει στο πλευρό του ευρωατλαντικού ιμπεριαλιστικού μπλοκ στον πόλεμο στην Ουκρανία ενάντια στην επέμβαση της καπιταλιστικής Ρωσίας. Δίνει στρατιωτικό εξοπλισμό απαραίτητο στην Ουκρανική αστική τάξη. Έχει παραχωρήσει στους Αμερικανούς βάσεις, λιμάνια, αεροδρόμια κ.λπ., με τεράστιους κινδύνους για το λαό μας. Επίσης, στηρίζουν «μέχρι τα μπούνια» το κράτος-δολοφόνο του Ισραήλ στο γενοκτονικό πόλεμο που διεξάγει κατά του παλαιστινιακού λαού και των άλλων γειτονικών λαών (Λίβανος, Συρία κ.λπ.). Όλα αυτά για τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης, των καπιταλιστών και των εφοπλιστών, που θησαυρίζουν όπως πάντα σε βάρος του λαού μας και των άλλων γειτονικών λαών που πληρώνουν το μάρμαρο…

Όπως τότε έτσι και σήμερα, είναι το τιμημένο ΚΚΕ που ενημερώνει και πρωτοστατεί στην αντιπολεμική-αντιιμπεριαλιστική πάλη του λαού μας. Που καλεί σε επαγρύπνηση το λαό μας και κινητοποίηση για να σταματήσει η χώρα μας να αποτελεί βάση των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ, να απεμπλακεί από τον πόλεμο στην Ουκρανία και από αυτόν του κράτους-δολοφόνου του Ισραήλ.

Και σήμερα επιβεβαιώνεται ότι ο λαός μας, όπως τότε, στην Κατοχή, δεν πρέπει να δίνει καμιά εμπιστοσύνη στην άρχουσα τάξη και στις αστικές κυβερνήσεις μαζί με τις άλλες αστικές πολιτικές δυνάμεις, που παραδίδουν την υπεράσπιση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων σε Αιγαίο και Μεσόγειο, τα οποία επιβουλεύεται η τουρκική αστική τάξη, ενώ ετοιμάζονται για μοιρασιά μεταξύ τους, σε ΝΑΤΟ-ΕΕ που αναγνωρίζουν τις διεκδικήσεις της Τουρκίας σε βάρος του λαού μας. Αυτό διδάσκει η πείρα από τους αγώνες του λαού μας τη δεκαετία 1940 -1950, η πείρα των δύο παγκόσμιων ιμπεριαλιστικών πολέμων. Μόνο ο λαός μπορεί να σώσει το λαό στο δρόμο της ανατροπής, σε συμπόρευση με το ΚΚΕ, στους αγώνες ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, στους αγώνες για κατάργηση των αιτιών των πολέμων, με την ανατροπή του εκμεταλλευτικού συστήματος και την οργάνωση μιας άλλης, δίκαιης κοινωνίας, του Σοσιαλισμού – Κομμουνισμού.

Τιμή και δόξα στους τους λαϊκούς αγωνιστές, σε όσους έδωσαν και τη ζωή τους είτε έμειναν ανάπηροι πολεμώντας για να διώξουν τον Ιταλό φασίστα, σε όλους τους ήρωες της 28^ης Οκτωβρίου 1940.

Τιμή και δόξα στους λαϊκούς αγωνιστές που έγραψαν ακόμη και με το αίμα τους το μεγάλο ΕΠΟΣ της Αντίστασης και της Απελευθέρωσης από την Κατοχή!

Η επιχείρηση τρομοκράτησης των φαντάρων, επειδή εκφράζουν δημόσια την αντίθεσή τους στη στήριξη, από την κυβέρνηση και τα άλλα αστικά κόμματα, στο κράτος του Ισραήλ, που δολοφονεί λαούς στη Μέση Ανατολή, όπως έκαναν διάφοροι βουλευτές της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ, αποτελεί επαίσχυντη πράξη. Δεν μπορεί να υποτάξει τη νεολαία που αγωνίζεται, ούτε να τρομάξει τον λαό μας. Τροφοδοτούν την ακροδεξιά και φασίζουσα προπαγάνδα, όταν ψεύδονται μιλώντας για στήριξη αυτών των στρατευμένων στη Χαμάς και τη Χεζμπολάχ, με τις οποίες ξέρουν ότι καμία σχέση δεν έχουν.

Η ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ καταγγέλλει επίσης την κυβέρνηση για την τιμωρία στρατιώτη με 15 μέρες φυλακή, επειδή παραβρέθηκε στην αντιπολεμική συγκέντρωση του ΚΚΕ.

Τα στρατευμένα παιδιά του λαού μας έχουν δικαίωμα και υποχρέωση να εκφράζουν την αντίθεσή τους στην εμπλοκή στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και σε πολεμικές επιχειρήσεις που δεν αφορούν στην υπεράσπιση των συνόρων και των κυριαρχικών δικαιωμάτων.

Οι φαντάροι είναι του λαού παιδιά που ορκίστηκαν να φυλάνε την πατρίδα και όχι τα συμφέροντα των εφοπλιστών στην Ερυθρά Θάλασσα, ούτε να χτυπούν τους Παλαιστίνιους, ούτε να στηρίζουν τις αποστολές του ΝΑΤΟ, με όπλα και πυρομαχικά, στην Ουκρανία. Υπηρετούν και υπερασπίζονται τον λαό και την πατρίδα, όπως το 1940-44 που αντιστάθηκαν μαζί με τον λαό στους φασίστες ντόπιους και ξένους, στους κατακτητές. Δεν δέχονται να γίνουν θύτες ενάντια σε άλλους λαούς, με τους οποίους δεν έχουμε τίποτα να χωρίσουμε.

Η αληθινή ιστορία του μεγαλειώδους απελευθερωτικού λαϊκού κινήματος αποκαλύπτει ότι ο λαός μας, η νεολαία μας δεν τρόμαξε μπροστά στη θηριώδη ναζιστική στρατιωτική μηχανή. Δεν κάθισε φρόνιμα, οργάνωσε με το ΕΑΜ και το ΚΚΕ την Αντίσταση και ελευθέρωσε το 90% της χώρας, πριν από την τελειωτική ήττα και αποχώρηση των ναζί.

Τότε οι πρόγονοι των σημερινών ακροδεξιών φυντανιών, αλλά και όλου του αστικού πολιτικού κόσμου, καλούσαν σε υποταγή στον κατακτητή, όπως κάνουν και τώρα που καλούν σε υποταγή στα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου, σε συντονισμό με το αιματοβαμμένο ΝΑΤΟ, με την αντιδραστική ΕΕ, με το εγκληματικό κράτος του Ισραήλ. Και τότε και τώρα είναι απέναντι στον λαό και τη νεολαία και φτάνουν στον πάτο για τα συμφέροντα της αστικής τάξης και των συμμάχων της, αυτά που υπηρετεί η κυβέρνηση της ΝΔ και στηρίζουν ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ.

Ο ελληνικός λαός δεν εγκρίνει την εμπλοκή της χώρας μας στον πόλεμο στην Ουκρανία, ούτε τη στήριξη στο κράτος-δολοφόνο, το Ισραήλ, που ανάβει τη φωτιά του πολέμου στη Μέση Ανατολή, που επιχειρεί να αφανίσει τον παλαιστινιακό λαό. Ο λαός μας δεν έχει δώσει τη συγκατάθεσή του για τη μετατροπή της χώρας σε στόχο αντιποίνων, σε περίπτωση γενίκευσης του πολέμου.

Ως ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ δυναμώνουμε την πάλη μας, μαζί με τον λαό μας, για να κλείσουν οι ΝΑΤΟϊκές βάσεις του θανάτου, να γυρίσουν τα στρατευμένα παιδιά μας που βρίσκονται εκτός συνόρων. Καμία στήριξη στο δολοφονικό χέρι του Ισραήλ, καμιά συμμετοχή στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία.

Ο λαός μας, τα παιδιά του, δεν πρόκειται ποτέ να συμφωνήσουν να πληρώσουν ακόμα πιο ακριβά την εμπλοκή της χώρας μας στον πόλεμο για τα συμφέροντα των καπιταλιστών, των μεγάλων μονοπωλιακών ομίλων. Κάτω τα χέρια από τα στρατευμένα παιδιά μας.

Ήταν Πέμπτη 12 Οκτώβρη 1944. Ήταν η μέρα που η λευτεριά φτερούγισε πάνω από την Αθήνα. Μια λαοθάλασσα πλημμύρισε  την πόλη, ενώ οι ναζί κατακτητές έφευγαν ηττημένοι. Μια φωνή ακουγόταν από παντού: «ΕΑΜ! ΕΑΜ!»

Η απελευθέρωση ήταν αποτέλεσμα και κορύφωση μιας μακράς πορείας της ΕΑΜικής Αντίστασης, του ηρωικού αγώνα του λαού μας με νου, ψυχή, οργανωτή και καθοδηγητή το ΚΚΕ.

ΚΑΛΟΥΜΕ

Τους αγωνιστές της Αντίστασης, τους μαχητές του ΔΣΕ, τους φίλους και απογόνους, τους πολιτικούς πρόσφυγες, στο μεγάλο συλλαλητήριο που διοργανώνεται από την Κ.Ο. Αττικής του ΚΚΕ.

Σάββατο 12 Οκτώβρη 2024, στις 7.00 μ.μ. στα Προπύλαια.

Εκεί που ο λαός της πρωτεύουσας, 80 χρόνια πριν, στις 12 Οκτώβρη 1944, γιόρταζε ενώ οι ναζί κατακτητές τρέπονταν σε φυγή.

Τα διδάγματα του απελευθερωτικού αγώνα φωτίζουν το δρόμο της λαϊκής πάλης

Από τις αρχές του 1944 μέχρι την Απελευθέρωση η Αθήνα ζει κάτω από την τρομοκρατία του ναζί κατακτητή. Καθημερινά οι κατοχικές δυνάμεις και τα ντόπια όργανά τους, τα διαβόητα Τάγματα Ασφαλείας, σκορπούν τον τρόμο και τον θάνατο στις συνοικίες της Αθήνας και του Πειραιά. Προσπαθούν να κάμψουν την ΕΑΜική Αντίσταση και ο ηθικό του λαού. Στα περιβόητα μπλόκα, οι ταγματασφαλίτες δολοφονούν, λεηλατούν και καίνε περιουσίες, βιάζουν, καταδίδουν αγωνιστές στις κατοχικές δυνάμεις, οι οποίες προβαίνουν σε χιλιάδες συλλήψεις και εκτελέσεις.

Η χιτλερική μηχανή βρισκόταν σε υποχώρηση, μετά την μεγαλειώδη νίκη του Σοβιετικού Κόκκινου Στρατού και την επέλασή του για την απελευθέρωση της ΕΣΣΔ και της Ευρώπης. Το ναζιστικό τέρας, ενώ είχε διαφανεί η ήττα του, χτυπούσε με μεγαλύτερη βαρβαρότητα το ΕΑΜ, τον ΕΛΑΣ και το ΚΚΕ ώστε να μην επικρατήσουν μετά από την απελευθέρωση. Το ίδιο επεδίωκαν και οι Άγγλοι σύμμαχοι της αστικής τάξης που είχαν αποφασίσει να μην χτυπήσουν τον χιτλερικό στρατό κατά την αποχώρησή του. Γι’ αυτό τον Δεκέμβρη του ΄44 όλος ο αστικός πολιτικός κόσμος, με τα ένοπλα τμήματά του και τον Αγγλικό στρατό χτύπησαν το ΕΑΜ, ΕΛΑΣ και το ΚΚΕ, επιδιώκοντας να επανεγκαταστήσουν την αστική εξουσία.

Ο λαός της Αθήνας και του Πειραιά, με επικεφαλής τον ΕΛΑΣ, βρίσκεται συνεχώς σε συναγερμό. Αντιστέκεται με το όπλο στο χέρι δίνοντας σκληρές και πολύνεκρες μάχες ενάντια στην εγκληματική δράση του υπέρτερου στρατιωτικά εχθρού. Δεκάδες συνοικίες γίνονται τόποι μαρτυρίου, σύμβολα θυσίας και αγώνα, Καισαριανή, Βύρωνας, Κοκκινιά, Πειραιάς, Δουργούτι, Περιστέρι, Καλλιθέα, Υμηττός και άλλες.

Ο ΕΛΑΣ δίνει πολλούς νεκρούς και τραυματίες στον αγώνα για την επιβίωση του λαού, για να σώσει τις υποδομές, λιμάνι, εγκαταστάσεις, βιομηχανικές υποδομές και εργοστάσια, τις οποίες απειλούσαν οι κατοχικές δυνάμεις να ισοπεδώσουν κατά την αποχώρησή τους.

Ήταν το ΚΚΕ που σάλπισε την Αντίσταση και έγινε ο οργανωτής, ο καθοδηγητής, η ψυχή του μεγαλειώδους αντιστασιακού αγώνα του λαού μας και της οργάνωσης μιας νέας ζωής στις απελευθερωμένες περιοχές.

Ο ΕΛΑΣ, ο θρυλικός λαϊκός στρατός, κυριαρχούσε στο μεγαλύτερο μέρος της χώρας. Ο λαός, οργανωμένος στο ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, είχε απελευθερώσει το 90% της χώρας, παίρνοντας τις τύχες στα χέρια του, οργανώνοντας την Τοπική Αυτοδιοίκηση, τη λαϊκή δικαιοσύνη, τη λαϊκή Παιδεία κ.τ.λ.

Οι αστικές πολιτικές δυνάμεις ήταν εντελώς απαξιωμένες στη λαϊκή συνείδηση, έχοντας εγκαταλείψει το λαό στις τύχες του, καλώντας τον σε υποταγή στον ναζί κατακτητή, ενώ ένα μέρος τους συνεργάστηκε ανοιχτά με τους φασίστες και ένα άλλο έφυγε για Μέση Ανατολή και Λονδίνο, μαζί με τους Άγγλους συμμάχους του.

Αντίθετα το κύρος του ΚΚΕ και η οργανωτική του δύναμη αυξάνονταν σταθερά, όπως αυξάνονταν το κύρος και η δύναμη του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, όπου ήταν οργανωμένη η συντριπτική πλειοψηφία του λαού.

Ο λαός μας έδινε τη ζωή του γράφοντας τις πιο λαμπρές σελίδες της λαϊκής πάλης στη χώρα μας, συμβάλλοντας στον αγώνα για τη συντριβή του φασισμού, στον οποίο πρωτοστατούσε η ΕΣΣΔ για την απελευθέρωση των κατεχόμενων χωρών της Ευρώπης.

Οι ανεβασμένες λαϊκές διαθέσεις, η κατάσταση που επικρατούσε στην Αθήνα είχε δημιουργήσει φόβο στους κόλπους της αστικής κυβέρνησης, ανησυχία για επαναστατική κατάληψη της Αθήνας από τον ΕΛΑΣ. Έτσι οι αστικές πολιτικές δυνάμεις, με τη στήριξη του Βρετανικού ιμπεριαλισμού, εντείνουν τα σχέδια για τη μεταπολεμική στερέωση της αστικής εξουσίας, που οδήγησαν στο αιματοκύλισμα του λαού της Αθήνας, τον ηρωικό αγώνα των 33 ημερών του Δεκέμβρη του 1944 και στη συνέχεια στην τρίχρονη εποποιία του ΔΣΕ, την κορυφαία στιγμή της ταξικής πάλης στη χώρα μας.

Από τον Αύγουστο του 1944, στην Αθήνα ο ΕΛΑΣ και το ΕΑΜ, με το σύνθημα του ΚΚΕ «Όλοι επί ποδός πολέμου», κατάφεραν αποφασιστικά χτυπήματα ενάντια στα γερμανοφασιστικά στρατεύματα. Στα μέσα Αυγούστου οι Ανατολικές Συνοικίες ήταν ελεύθερες, ο ΕΛΑΣ της Αθήνας ήλεγχε όλες τις συνοικίες της Αττικής.

Στις 12 του Οκτώβρη 1944, ημέρα Πέμπτη και ώρα 9 π.μ., ο μισητός αγκυλωτός σταυρός κατεβαίνει από το κοντάρι της Ακρόπολης. Σε λίγα δευτερόλεπτα η Αθήνα τυλίγεται στη γαλανόλευκη σημαία.

Ο λαός για τρεις μέρες συνέχεια γιορτάζει σε ένα απερίγραπτο πανηγύρι χαράς. Όλη η Αθήνα και ο Πειραιάς είναι μια απέραντη διαδήλωση.

Μια απέραντη λαοθάλασσα πλημμυρίζει τους δρόμους στις 12 Οκτώβρη, όλος ο λαός συμμετέχει στις συγκεντρώσεις που οργανώνει το ΕΑΜ. Διαδηλώσεις ξεχύνονται παντού, όπου αντηχεί και κυριαρχεί μια φωνή «ΕΑΜ! ΕΑΜ!» Ο μπαρουτοκαπνισμένος λαός, που είχε υποστεί την πείνα και το βόλι του κατακτητή, διαλαλούσε τη ΝΙΚΗ.

Λίγο πριν την απελευθέρωση η συντριπτική πλειοψηφία του λαού ήταν συσπειρωμένη στο ΕΑΜ και στο ΚΚΕ, με δικό της στρατό τον ΕΛΑΣ, ενώ είχε αρχίσει η οριστική απελευθέρωση περιοχών και πόλεων όπου είχαν εγκατασταθεί λαϊκά όργανα Διοίκησης του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ.

Είχαν, δηλαδή, δημιουργηθεί συνθήκες στις οποίες η εργατική τάξη, με τους συμμάχους της, έπρεπε να θέσει το ζήτημα της κατάκτησης της εργατικής εξουσίας. Αλλά το ΚΚΕ δεν αξιοποίησε τον απελευθερωτικό αγώνα ώστε να μετεξελιχθεί σε πάλη για την εργατική εξουσία.

Στο όνομα της «εθνικής ενότητας», με τη συμμετοχή του ΕΑΜ και του ΚΚΕ στην ανυπόληπτη αστική κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου που ήταν στο Κάιρο, δόθηκε η δυνατότητα σωτηρίας της εξουσίας του κεφαλαίου στην Ελλάδα, όταν οι αστικές πολιτικές δυνάμεις μαζί με τους Βρετανούς σχεδίαζαν να χτυπήσουν τον οργανωμένο λαό, το ΕΑΜικό κίνημα, πράγμα που έκαναν το Δεκέμβρη ΄44, σε ένα ταξικό αγώνα για το ζήτημα της εξουσίας. Βεβαίως, το ΚΚΕ δεν τα δίπλωσε, κάλεσε το λαό να ξαναπάρει τα όπλα, να μην υποταχθεί στις αλυσίδες της τυραννίας.

Επιβεβαιώθηκε, και τότε, ότι δεν μπορεί να υπάρξει εθνική ενότητα των λαϊκών εργατικών δυνάμεων με την αστική τάξη, η οποία πλούτιζε με τη μαύρη αγορά, ενώ ο λαός πεινούσε αγωνιζόμενος. Δεν είναι προς το συμφέρον του λαού να αναζητά τη συμμετοχή του ΚΚΕ στην αστική διακυβέρνηση.

Οι αγωνιστές, οι φίλοι, οι απόγονοι, οι πολιτικοί πρόσφυγες είμαστε υπερήφανοι για τον μεγαλειώδη αγώνα της περιόδου 1941-44, όπως και για την τρίχρονη εποποιία του ΔΣΕ που ακολούθησε. Πορευόμαστε με τα διδάγματα της πάλης εκείνης της περιόδου, συμβάλλοντας στην ενίσχυση του ρεύματος ριζοσπαστισμού ενάντια στις αντιλαϊκές πολιτικές του εγχώριου αστικού πολιτικού συστήματος και της ΕΕ, ενάντια στην καπιταλιστική βαρβαρότητα.

Παλεύουμε ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο που κλιμακώνεται, αγωνιζόμαστε για την απεμπλοκή της Ελλάδας, τη στιγμή που γίνεται όλο και πιο ορατή η γενίκευση του ιμπεριαλιστικού πολέμου στην Ουκρανία και στη Μέση Ανατολή.

Κλιμακώνεται η οικονομική και στρατιωτική αντιπαράθεση ΗΠΑ-Κίνας για την πρωτοκαθεδρία στο παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό σύστημα και μεγαλώνει τις πιέσεις στην ΕΕ, η οποία αυξάνει τις επενδύσεις στην πολεμική βιομηχανία για να αναβαθμιστεί η ανταγωνιστικότητά της και ο γεωπολιτικός της ρόλος, για να αντιμετωπίσει την επερχόμενη οικονομική κρίση. Η ΕΕ κάνει στροφή στην πολεμική οικονομία, προσθέτοντας στους λαούς και νέα βάρη.

Οι ΝΑΤΟϊκές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις σχεδιάζουν την παράδοση και άδεια χρήσης στην Ουκρανία οπλικών συστημάτων και χτυπήματα στη Ρωσία με δυτικούς πυραύλους. Η Ρωσία αναθεωρεί τη θέση της για τα πυρηνικά όπλα και δηλώνει ότι θα απαντήσει στη Δύση χρησιμοποιώντας πιο καταστροφικά όπλα.

Το κράτος τρομοκράτης Ισραήλ προχωράει με τη στήριξη ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ σε ένα γενικευμένο πόλεμο εναντίον των λαών της Μέσης Ανατολής, με απρόβλεπτες συνέπειες. Καταρρέουν τα προσχήματα του κατοχικού κράτους του Ισραήλ περί «αυτοάμυνας».

Παρακολουθούμε να διαμορφώνονται καθαρά τα ιμπεριαλιστικά στρατόπεδα, ενώ υπάρχουν 56 ενεργές στρατιωτικές συγκρούσεις σε όλο τον πλανήτη, οι περισσότερες από τον Β΄ ΠΠ.

Τον πόλεμο τον προκαλεί ο ιμπεριαλισμός  για τα μεγάλα μονοπωλιακά συμφέροντα. Άρα η πάλη των λαών, για να είναι αποτελεσματική, απαιτείται να έχει αντιμονοπωλιακή, αντικαπιταλιστική κατεύθυνση, για ριζικές αλλαγές και ανατροπές στο συσχετισμό δυνάμεων.

Η ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ παλεύει απαιτώντας από την ελληνική κυβέρνηση να διεκδικήσει τις γερμανικές επανορθώσεις, γιατί είναι οφειλόμενες αποζημιώσεις στο λαό μας. Αγωνίζεται για να κλείσουν οι ΝΑΤΟϊκές Βάσεις του θανάτου, για να επιστρέψουν οι ελληνικές στρατιωτικές δυνάμεις που δρουν εκτός συνόρων, για την αποδέσμευση της χώρας μας από ΝΑΤΟ και ΕΕ.

Η ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ τιμά τον μεγαλειώδη, ηρωικό αγώνα του λαού μας την περίοδο 1941-49 και παλεύει για την υπεράσπιση της ιστορικής αλήθειας, της διατήρησης της ιστορικής μνήμης. Για να μείνουν ζωντανά τα διδάγματα της Ιστορίας του Β΄ ΠΠ, ώστε να μην πληρώνουν πια οι λαοί την καπιταλιστική βαρβαρότητα. Να πάρουν τη ζωή τους στα δικά τους χέρια, οργανώνοντας τις κοινωνίες τους με ριζικά διαφορετικό τρόπο ανάπτυξης, με επίκεντρο την κάλυψη των ανθρώπινων αναγκών, χωρίς εκμετάλλευση, προσφυγιά και πολέμους.

83 χρόνια από την ίδρυση του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου (ΕΑΜ), αποτίουμε φόρο τιμής σε όλους τους αγωνιστές της Αντίστασης, σε όλους όσους και όσες έδωσαν τη ζωή τους ή έμειναν ανάπηροι στα πεδία των μαχών, είτε μάτωσαν στις φυλακές και τις εξορίες αγωνιζόμενοι για την απελευθέρωση της Ελλάδας από τους φασίστες, για τη συντριβή του φασιστικού ιμπεριαλισμού. Ήταν 27 Σεπτέμβρη του 1941, που σε ένα σπίτι της Νεάπολης Εξαρχείων στην Αθήνα, το ΚΚΕ, το Σοσιαλιστικό Κόμμα Ελλάδας, η Ένωση Λαϊκής Δημοκρατίας και το Αγροτικό Κόμμα Ελλάδας υπέγραψαν το ιδρυτικό του ΕΑΜ.

Το ΕΑΜ ιδρύθηκε με πρωτοβουλία του ΚΚΕ, παρόλο που ήταν βαριά χτυπημένο από τη βασιλομεταξική δικτατορία της 4ης Αυγούστου 1936. Οι κομμουνιστές που δραπέτευσαν από τους τόπους της εξορίας, καθώς και άλλοι που δρούσαν στην παρανομία, ανασυγκρότησαν το ΚΚΕ και αποφάσισαν να οργανώσουν την Αντίσταση κατά των κατακτητών. Απευθύνθηκαν και σε κόμματα και προσωπικότητες του αστικού πολιτικού κόσμου, που δεν ανταποκρίθηκαν.

Όλα τα τότε αστικά κόμματα καλούσαν το λαό σε υποταγή, αποτρέποντάς τον από την οργάνωση αντίστασης και απελευθερωτικού αγώνα. Άλλωστε κάποιοι συνεργάστηκαν με τον κατακτητή, οι δωσίλογοι, που σχημάτισαν τις κατοχικές κυβερνήσεις, και άλλοι εγκατέλειψαν το λαό και έφυγαν με τους Άγγλους «συμμάχους» τους στο Κάιρο και στο Λονδίνο. Ελάχιστες προσωπικότητες των αστών πήραν μέρος στην Αντίσταση.

Η δράση του ΕΑΜ περιλάμβανε όλες τις μορφές πάλης: απεργίες, διαδηλώσεις, συλλαλητήρια, διαβήματα, ένοπλη πάλη. Το λαϊκό-απελευθερωτικό κίνημα, με καθοδηγητή το ΚΚΕ και το ΕΑΜ, με το ένοπλο τμήμα του, τον ΕΛΑΣ και το ΕΛΑΝ, με την ΕΠΟΝ, την ΟΠΛΑ, έγραψαν μια από τις πιο λαμπρές σελίδες στη νεότερη Ιστορία της λαϊκής πάλης.

Το ΕΑΜ έσωσε το λαό από την πείνα. Χάρη στη δράση του ΕΑΜ δε στάλθηκε ούτε ένας εργάτης για να δουλέψει στα γερμανικά εργοστάσια, με εξαίρεση αυτούς που είχαν συλλάβει ομήρους οι Γερμανοί. Δε στάλθηκε ούτε ένας για να πολεμήσει κατά της Σοβιετικής Ένωσης.

Το ΕΑΜ, με την καθοδήγηση του ΚΚΕ, συσπείρωσε τη μεγάλη πλειοψηφία του λαού στον απελευθερωτικό αγώνα. Δημιούργησε λαϊκούς θεσμούς, όργανα λαϊκής αυτοδιοίκησης, λαϊκά δικαστήρια, τη λαϊκή πολιτοφυλακή, το λαϊκό στρατό, τον θρυλικό ΕΛΑΣ.

Ήταν γνήσια λαϊκά όργανα, που με τη συμμετοχή του ίδιου του λαϊκού παράγοντα ασκούσαν τη διοίκηση στην πράξη σε όφελος των εργαζομένων, του λαού, και όχι της αστικής τάξης όπως γίνεται σήμερα στην Τοπική και Περιφερειακή διοίκηση, που αποτελεί θεσμό του καπιταλιστικού κράτους, όργανο για την εφαρμογή της εκάστοτε αντιλαϊκής πολιτικής σε όφελος των μονοπωλίων, με καταστροφικά αποτελέσματα για το λαό μας, όπως έδειξαν οι πρόσφατες πυρκαγιές στην Αττική.

Όλη αυτή την περίοδο, οι απλοί άνθρωποι του μόχθου έδιναν τη ζωή τους για την απελευθέρωση από τους ξένους και ντόπιους δυνάστες. Έχουν γραφτεί στην ιστορία χιλιάδες στιγμές που δημιούργησε ο γίγαντας λαός στη χώρα μας στις συνθήκες της τριπλής κατοχής την περίοδο του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου και μας εμπνέουν 83 χρόνια μετά. Ιστορικά αποδεικνύεται ότι ο λαός μπορεί να μετατρέψει την ήρεμη καθημερινότητα σε ένα ξεφάντωμα της λεβεντιάς, που ο ηρωισμός γίνεται κάτι το απλό, το φυσικό, σαν την ανάσα. Και αγωνίζονταν για να μην επανέλθει ο τόπος σε καταστάσεις σαν τη δικτατορία Μεταξά, ούτε σε ανάλογες πριν απ’ αυτήν, που γνώρισε απίστευτες στερήσεις, περιπέτειες, εξαθλίωση. Και το ΕΑΜ καλούσε σε δράση για καλύτερες μέρες, και όχι μόνο για την απελευθέρωση.

Τα διδάγματα του αγώνα του ΕΑΜ παραμένουν πάντα επίκαιρα και διαχρονικά: αποδείχτηκε ότι και στα χρόνια της Κατοχής υπήρξαν δύο αντίθετοι κόσμοι, ότι δεν μπορεί να υπάρξει «εθνική ενότητα» και ότι κανένας λαός δεν μπορεί να εμπιστευθεί την υπεράσπιση των κυριαρχικών του δικαιωμάτων στα αστικά κόμματα, που ενδιαφέρονται μόνο για την εξουσία τους σε βάρος των λαϊκών συμφερόντων.

Το συμπέρασμα αυτό έχει βαρύνουσα σημασία σήμερα που οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις κλιμακώνουν επικίνδυνα, ώστε να γίνεται όλο και πιο ορατή η γενίκευση του ιμπεριαλιστικού πολέμου στην Ουκρανία και στη Μέση Ανατολή. Κλιμακώνεται η οικονομική και στρατιωτική αντιπαράθεση ΗΠΑ-Κίνας για την πρωτοκαθεδρία στο παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό σύστημα και μεγαλώνει τις πιέσεις στην ΕΕ, που αυξάνει τις επενδύσεις στην πολεμική βιομηχανία, ενώ πληθαίνουν τα σύννεφα της επερχόμενης οικονομικής κρίσης. Η Ρωσία αναθεωρεί τη θέση της για τα πυρηνικά όπλα και ρίχνει νέα όπλα στη σύγκρουση. Διαμορφώνονται δύο ιμπεριαλιστικά στρατόπεδα. Επεκτείνεται ο πόλεμος στη Μέση Ανατολή, με τα χτυπήματα του Ισραήλ στο Ιράν, στο Λίβανο, με την επιδίωξη του Ισραήλ να ελέγξει όλη τη Γάζα.

Η πολεμική οικονομία και η κλιμάκωση του πολέμου αποτελούν πλέον την πρώτη προτεραιότητα του ΝΑΤΟ, της ΕΕ και των άλλων ιμπεριαλιστικών κέντρων. Ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος προσφέρει μια κερδοφόρα διέξοδο στο υπερσυσσωρευμένο κεφάλαιο. Τα κέρδη της πολεμικής βιομηχανίας των ΗΠΑ μετά την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία εκτοξεύτηκαν.

Ταυτόχρονα ο πόλεμος δημιουργεί ένα νέο «Ελντοράντο» κερδοφόρων επενδύσεων στις περιοχές που καταστρέφονται. Για παράδειγμα, η ΕΕ έχει δημιουργήσει ειδικό επενδυτικό πλαίσιο για την «ανοικοδόμηση» της Ουκρανίας.

Όταν λοιπόν εμείς βλέπουμε τα παιδιά των Παλαιστινίων της Γάζας να θάβονται ζωντανά στα ερείπια των ισραηλινών βομβαρδισμών, οι μονοπωλιακοί όμιλοι βλέπουν τις τιμές των μετοχών τους να αυξάνονται στα ταμπλό των διεθνών χρηματιστηρίων.

Κλιμακώνεται από την κυβέρνηση και η εμπλοκή της χώρας μας στον πόλεμο και εκτίθεται ο λαός σε όλο και μεγαλύτερους κινδύνους, με τη στήριξη και των άλλων αστικών κομμάτων. Η κλιμάκωση του πολέμου οδηγεί και σε νέα επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης της λαϊκής οικογένειας.

Η πείρα της περιόδου της Κατοχής, του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου, δείχνει ότι η εργατική τάξη όχι μόνο δεν πρέπει να συντάσσεται με κανέναν ιμπεριαλιστή ληστή, αλλά πρέπει να είναι έτοιμη να χτίσει το δικό της μέτωπο με τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα για να υπερασπίζεται την εδαφική ακεραιότητα της Πατρίδας και να βγει νικητής από τον πόλεμο ο λαός, καταργώντας οριστικά τις αιτίες που γεννούν ιμπεριαλιστικούς πολέμους, με την κατάκτηση της εργατικής εξουσίας. Είναι πολύτιμη πείρα από τότε που ο λαός δεν κατάφερε να πάρει την εξουσία γιατί το ΚΚΕ και το Διεθνές Κομμουνιστικό Κίνημα δεν είχαν στρατηγική μετατροπής του απελευθερωτικού αντιφασιστικού αγώνα σε πάλη για την εξουσία. Βεβαίως μετά το χτύπημα του απελευθερωτικού κινήματος από τους αστούς και τους Άγγλους ιμπεριαλιστές το Δεκέμβρη του 1944, ο λαός μπροστά στον κίνδυνο της τυραννίας ξαναπήρε τα όπλα, γράφοντας την τρίχρονη εποποιία του ΔΣΕ.

Ως ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ, με την πείρα εκείνου του μεγαλειώδους αγώνα, σήμερα, 83 χρόνια μετά, τιμώντας το ΕΑΜ, οι αγωνιστές της ΕΑΜικής Αντίστασης και του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, οι απόγονοι και οι φίλοι, μαζί με όλο το λαό εντείνουμε την αντιιμπεριαλιστική αντιπολεμική δράση, απαιτώντας να βγει η Ελλάδα από τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, καμιά εμπλοκή και συμμετοχή στους πολεμοκάπηλους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς. Απαιτούμε την αποδέσμευση της χώρα μας από ΝΑΤΟ και ΕΕ που, εκτός των άλλων, στηρίζουν την τούρκικη επιθετικότητα κατά της χώρας μας στο όνομα της συνοχής του ΝΑΤΟ. Απαιτούμε την κατάργηση τη Ελληνοαμερικάνικης Συμφωνίας για τις Βάσεις και παλεύουμε για καμιά αλλαγή συνόρων και των Συνθηκών που τα καθορίζουν, για να γυρίσουν στην πατρίδα τα ελληνικά στρατεύματα που δρουν εκτός συνόρων.

Ακόμη, ως ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ, μαζί με το τιμημένο ΚΚΕ, καταγγέλλουμε την αντικομμουνιστική υστερία της ΕΕ, την ανιστόρητη εξίσωση του φασισμού με τον κομμουνισμό (!), που επιχειρείται και με τη συμβολή λογής Ιδρυμάτων, Ινστιτούτων και Πανεπιστημίων για την παραχάραξη της ιστορίας του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου και τη συκοφάντηση του Σοσιαλισμού – Κομμουνισμού και της ΕΣΣΔ, με στόχο τη χειραγώγηση των συνειδήσεων των νέων και των λαϊκών δυνάμεων μπροστά και στα χειρότερα που έρχονται λόγω των βάρβαρων αντιλαϊκών πολιτικών που εφαρμόζονται.

Διεκδικούμε τις γερμανικές πολεμικές αποζημιώσεις για τις καταστροφές των εγκληματιών ναζί, το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο και τις αποζημιώσεις στους λαϊκούς ανθρώπους των μαρτυρικών πόλεων και των χωριών, τις οποίες όλες ως τώρα οι κυβερνήσεις, τα αστικά κόμματα, η ΕΕ, έχουν απεμπολήσει στηρίζοντας τη σύμμαχό τους Γερμανία. Καταδικάζουμε την προσπάθεια να περάσει στη λήθη η ιστορία της ναζιστικής θηριωδίας με διάφορα προγράμματα όπως αυτά που εκπορεύονται από το γερμανικό κράτος σε αγαστή συνεργασία με το ελληνικό και τις κυβερνήσεις, μέσα από το «Ελληνογερμανικό Ταμείο για το Μέλλον» και τα ψίχουλα που πληρώνει για μνημεία σε Δήμους και Περιφέρειες, από το «Ελληνογερμανικό Ίδρυμα Νεολαίας», αλλά και την προώθηση αντιεπιστημονικών μεθόδων διδασκαλίας της Ιστορίας στα σχολεία, όπως π.χ. το πρόγραμμα «Μνήμες Κατοχής», που θέλει να αμβλύνει και να αποκρύψει στη συνείδηση των μαθητών ότι η ναζιστική ιδεολογία ωθεί στα εγκλήματα της κατοχής, προκειμένου να γίνεται ανεκτή η σύγχρονη εγκληματική φασιστική δράση.

Αντιπαλεύουμε το φασισμό με τον αγώνα ενάντια στα μονοπώλια και την εξουσία τους, που τον γεννούν και τον αναπαράγουν.

Με τα διδάγματα της μεγάλης δεκαετίας του 1940, των αγώνων του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ, συνεχίζουμε στο δρόμο της Αντίστασης, της ανυπακοής, της μαζικής λαϊκής οργανωμένης πάλης, της αντιμονοπωλιακής αντιιμπεριαλιστικής αντιπολεμικής πάλης, για να δικαιωθούν οι αγώνες και οι θυσίες των παλαιότερων γενιών και να ανοίξει ο δρόμος για να εκπληρωθούν τα όνειρα και να ικανοποιηθούν οι σύγχρονες ανάγκες του λαού και των νέων.

Δόξα και τιμή στους Αγωνιστές-Αγωνίστριες της ΕΑΜικής Αντίστασης και του ΔΣΕ!

Εδώ και τώρα διεκδίκηση των γερμανικών πολεμικών αποζημιώσεων

Η κυβέρνηση, φέτος, ανακοίνωσε ως τιμώμενη χώρα στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης (ΔΕΘ) την ΟΔ Γερμανίας. Κι αυτό όταν 83 χρόνια μετά την εισβολή και κατοχή της χώρας μας από τους Γερμανούς ναζί και 80 χρόνια από την απελευθέρωσή της από το λαό με επικεφαλής το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΕΛΑΝ-ΕΠΟΝ και τις άλλες ΕΑΜικές αντιστασιακές οργανώσεις και αιμοδότη, καθοδηγητή, ψυχή και νου το ΚΚΕ, η ΟΔΓ αρνείται να πληρώσει στην Ελλάδα τις επανορθώσεις-πολεμικές αποζημιώσεις που έχουν αναγνωριστεί στις διεθνείς διασκέψεις (Παρίσι, Λονδίνο κ.ά.). Βεβαίως η έκφραση άρνησης εδράζεται στο γεγονός ότι όλες ανεξαίρετα οι αστικές κυβερνήσεις της Ελλάδας (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ) ουσιαστικά αρνούνται επίσης τη διεκδίκηση των γερμανικών πολεμικών αποζημιώσεων, δεν απαίτησαν ποτέ μέχρι σήμερα στην πράξη και με αποφασιστικότητα και με όλες τις αναγκαίες συγκεκριμένες πρακτικές ενέργειες το γερμανικό χρέος, παρά την όποια φειδωλή και με ψελλίσματα απολογία τους ότι δεν εγκαταλείπουν το αίτημα. Επομένως όλες μέχρι τώρα οι κυβερνήσεις φέρουν ακέραιες τις τεράστιες ιστορικές και πολιτικές ευθύνες και είναι υπόλογες στο λαό μας, που δεν πρέπει αυτό να το ξεχνά.

Και αυτό παρά το πόρισμα της Βουλής το οποίο συγκεκριμενοποιεί και τεκμηριώνει τόσο το χρέος του γερμανικού κράτους στον ελληνικό λαό, γιατί στο λαό που υπέστη όλα τα ναζιστικά εγκλήματα και τις υλικές καταστροφές στην κατοχή οφείλονται τα χρήματα, ενώ τεκμηριώνει με βάση τη ναζιστική δράση το γιατί πρέπει να πληρώσει το λαό μας. Αλλά ούτε σε αυτό το πόρισμα υπάρχει το ζήτημα και ο οι πρακτικές ενέργειες για τη διεκδίκηση.

Είναι επίσης προκλητικό για τον ελληνικό λαό το γεγονός ότι η ΟΔ Γερμανίας όχι μόνο αρνείται να πληρώσει—ενώ υποκριτικά δηλώνουν ότι αναλαμβάνουν την ηθική ευθύνη για τα εγκλήματα των γερμανικών ναζιστικών στρατευμάτων που πλήρωσε με αίμα και τεράστιες καταστροφές ο λαός μας κατά την περίοδο της κατοχής—αλλά με τη συνενοχή των ελληνικών κυβερνήσεων οργανώνουν τη δημιουργία ποικίλων ιδρυμάτων όπως το «Ελληνογερμανικό Ταμείο για το Μέλλον», όργανο του ΥΠΕΞ της ΟΔ Γερμανίας που χρηματοδοτείται απ’ αυτό για να χρηματοδοτεί κάποια έργα στις μαρτυρικές πόλεις και χωριά με ψίχουλα μπροστά στο τεράστιο χρέος των πολεμικών αποζημιώσεων, δυστυχώς με τη συμφωνία των Ελλήνων δημάρχων στελεχών των αστικών κομμάτων, πιστεύοντας πως έτσι θα ξεπλυθεί η ναζιστική θηριωδία. Ή προγράμματα για τη διαμόρφωση της Ιστορίας των ελληνογερμανικών σχέσεων στα οποία συμφωνούν οι ελληνικές κυβερνήσεις, μέσω των οποίων επιχειρείται το ξαναγράψιμο της Ιστορίας του Β’ ΠΠ στα μέτρα του ιμπεριαλισμού. Γίνεται προσπάθεια να ξεχαστούν τα ναζιστικά εγκλήματα και να θολώσουν την ιστορική μνήμη με στόχο να ξεχαστεί το χρέος της ΟΔ Γερμανίας για τις πολεμικές επανορθώσεις-αποζημιώσεις που οφείλει στη χώρα μας. Και στοχεύουν να διδάσκονται στα ελληνικά εκπαιδευτικά ιδρύματα. Στην ίδια ρότα είναι και το «Ελληνογερμανικό Ίδρυμα Νεολαίας», που το χρηματοδοτεί και το ελληνικό κράτος.

Όλα δε αυτά προκειμένου τόσο οι κυβερνήσεις όσο και η αστική τάξη της Ελλάδας, που στην κατοχή είτε συνεργάστηκαν με τους ναζί δολοφόνους κατακτητές του λαού είτε εγκατέλειψαν το λαό που απελευθέρωσε τη χώρα με τίμημα ακόμη και τη ζωή του, συμπορευόμενοι με τους Άγγλους ιμπεριαλιστές συμμάχους τους, να μην διαταράξουν τις μεταξύ τους συμμαχικές σχέσεις σε ΕΕ, τη Βαστίλλη των λαών, και στο ΝΑΤΟ, που σπέρνει το θάνατο δολοφονώντας άλλους λαούς.

Η Πανελλήνια Ένωση Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης και Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ), σταθερά μαζί με το τιμημένο ΚΚΕ θέτουν το ζήτημα της διεκδίκησης των γερμανικών αποζημιώσεων σε όλες τις μεταπολεμικές ελληνικές κυβερνήσεις αλλά και σε διεθνή πλαίσια, όπως με όλες τις κοινοβουλευτικές μορφές (ερωτήσεις, επερωτήσεις, αναφορές κ.λπ.), κατάθεση από το ΚΚΕ στην Ευρωβουλή και την Κομισιόν αναφοράς για τις πολεμικές επανορθώσεις-αποζημιώσεις, την οποία απέρριψαν, ενώ, ουσιαστικά, δεν υποστηρίχτηκε ούτε από την τότε κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Επίσης το ΔΣ της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ έχει επιδώσει αλλεπάλληλα υπομνήματα στο ελληνικό ΥΠΕΞ, απαιτώντας εδώ και τώρα να ξεκινήσει η κυβέρνηση τη διεκδίκηση, αλλά η κυβέρνηση απαξιοί να μας συναντήσει ως Οργάνωση αγωνιστών της απελευθέρωσης, όπως απαξιοί να διεκδικήσει τις αποζημιώσεις.

Η Πανελλήνια Ένωση Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης και Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ), για μια ακόμη φορά, βρίσκεται στην πρώτη γραμμή του αγώνα, για να διεκδικήσει η κυβέρνηση τις πολεμικές αποζημιώσεις, καθώς, φέτος, η ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ έχει κηρύξει το 2024 χρονιά διεκδίκησης των γερμανικών επανορθώσεων-πολεμικών αποζημιώσεων και εξελίσσεται μεγάλη καμπάνια σε όλη τη χώρα με πολύμορφες δράσεις, συγκεντρώσεις, συσκέψεις, απ’ όλα τα Παραρτήματά μας. Η απόφαση της κυβέρνησης της ΝΔ να ορίσει ως τιμώμενη χώρα την ΟΔ Γερμανίας στη ΔΕΘ, δικαιολογημένα προκαλεί αγανάκτηση στους αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης και του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, τους φίλους και απογόνους, τους πολιτικούς πρόσφυγες και τα παιδιά τους, σ’ ολόκληρο τον ελληνικό λαό.

Η ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ, μια ακόμη φορά, καλεί την κυβέρνηση της ΝΔ και τα άλλα αστικά κόμματα (ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ κ.λπ.), με συγκεκριμένες ενέργειες και σχέδιο, επιτέλους, να διεκδικήσουν με κάθε πρόσφορο μέσο χωρίς υπαναχωρήσεις και υποκριτικές απολογίες από τη γερμανική κυβέρνηση να πληρώσει τις επανορθώσεις-πολεμικές αποζημιώσεις που οφείλει στο λαό στη χώρα μας για τα ναζιστικά εγκλήματα και καταστροφές σε βάρος τους. Γι’ αυτό χρειάζεται να γίνει υπόθεση λαϊκής πάλης.

Η ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ καταδικάζει με αποτροπιασμό το νέο απάνθρωπο έγκλημα του Ισραήλ κατά των Παλαιστινίων στη Ράφα. Προστέθηκε μια ακόμα ισραηλινή φρικιαστική πράξη, ένα μακελειό που φούντωσε ακόμα περισσότερο το κύμα λαϊκών αντιδράσεων σε όλο τον κόσμο.

Το δολοφονικό χέρι του κράτους του Ισραήλ, με τις πλάτες των ΗΠΑ και της ΕΕ, η οποία διατηρεί οικονομικές και στρατιωτικές σχέσεις με το Ισραήλ, όπως και η Ελλάδα, κλιμακώνει τη γενοκτονία του παλαιστινιακού λαού, με αεροπορικές επιδρομές σε καταυλισμό εκτοπισμένων, σε σκηνές και παραπήγματα, στην περιοχή της Ράφα, στη νότια Λωρίδα της Γάζας. Σκότωσε, κομμάτιασε μωρά, παιδιά, γυναίκες, έκαψε ζωντανούς ηλικιωμένους, άφησε εκατοντάδες τραυματίες.

Οι ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ, ως σύμμαχοι και αρωγοί του Ισραήλ, συμμετέχουν στη γενοκτονία του παλαιστινιακού λαού. Άλλωστε αιματοκυλούν και άλλους λαούς. Εγκληματούν γιατί εξισώνουν το θύτη με το θύμα, δίνουν άλλοθι στο κατοχικό Ισραήλ με το επιχείρημα του δικαιώματός του στην «αυτοάμυνα». Ενισχύουν και στηρίζουν τον εγκληματία πολέμου τον Νετανιάχου και την κυβέρνησή του με κάθε τρόπο, ακόμα και με το μπλοκάρισμα της ανθρωπιστικής βοήθειας στη Γάζα, ενώ του δίνουν και όπλα. Την ίδια στιγμή το Ισραήλ σχεδιάζει επέκταση των στρατιωτικών επιχειρήσεων και σε άλλες χώρες της Μέσης Ανατολής. Οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, η Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως και οι ΗΠΑ, προσφέρουν πολύμορφη κάλυψη στο κράτος δολοφόνο το Ισραήλ για να προωθούν συμφωνίες και συμμαχίες για τα δικά τους συμφέροντα, με το μάτι τους στην επόμενη ημέρα.

Τεράστιες ευθύνες έχει η κυβέρνηση της ΝΔ, όπως και τα κόμματα ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, Νέα Αριστερά, Ελληνική Λύση, που στηρίζουν ή δεν εναντιώνονται σε αυτή την πολιτική. Ευθύνονται για το γεγονός ότι δεν έχουν προχωρήσει στην αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους, σύμφωνα με την απόφαση της Βουλής του 2015. Για τη στήριξή τους στη «στρατηγική σχέση» Ελλάδας-Ισραήλ. Για την εμπλοκή της χώρα μας στον πόλεμο με τη συμμετοχή στην επιχείρηση ΑΣΠΙΔΕΣ της ΕΕ, για τη φρεγάτα ΥΔΡΑ στην Ερυθρά Θάλασσα, που την πληρώνει ο λαός, με 500 χιλ. ευρώ την ημέρα, για να προστατεύει τα συμφέροντα των εφοπλιστών, του μεγάλου κεφαλαίου, βάζοντας τη ζωή των στρατευμένων παιδιών μας σε τεράστιο κίνδυνο.

Ο λαός, η νεολαία, με ασταμάτητες, συνεχείς κινητοποιήσεις, έχουν με αδιαμφισβήτητο τρόπο πάρει θέση με την ανθρωπιά, με το δίκιο του παλαιστινιακού λαού και όχι με τα συμφέροντα των αρπακτικών των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, με τα γεωπολιτικά συμφέροντα των ιμπεριαλιστών. Λαός και νεολαία έχουν ένα ακόμα όπλο ώστε να ακουστεί δυνατά η φωνή τους, έχουν την ψήφο τους σε λίγες μέρες, στις 9 του Ιούνη. Η λαϊκή ψήφος να γίνει ψήφος καταδίκης των κομμάτων του ευρωατλαντικού προσανατολισμού και της αντιδραστικής ΕΕ, της φυλακής των λαών. Να γίνει ψήφος καταδίκης της πολεμοκάπηλης στρατηγικής του σάπιου καπιταλισμού που, στο έδαφος του αδυσώπητου ανταγωνισμού των μονοπωλίων, διαμορφώνει προϋποθέσεις για γενίκευση των πολέμων, με θύματα τους λαούς.

Για να εκφραστεί η εναντίωση στο μακελειό, ένας τρόπος υπάρχει: είναι η ενίσχυση του ΚΚΕ, στην κάλπη και στην καθημερινή πάλη. Γιατί το ΚΚΕ δε μασάει τα λόγια του για το έγκλημα στην Παλαιστίνη, για τις αιτίες των ιμπεριαλιστικών πολέμων, που είναι τα συμφέροντα των μονοπωλίων και τα κέρδη. Γιατί είναι μπροστά στην οργάνωση της πάλης, με τη σωστή πλευρά της Ιστορίας, για να σταματήσει τώρα η γενοκτονία του παλαιστινιακού λαού, να αναγνωριστεί το παλαιστινιακό κράτος στα σύνορα του 1967, με πρωτεύουσα την Αν. Ιερουσαλήμ. Να απεμπλακεί η Ελλάδα από τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους.