Η Νεοδημοκράτισσα υφυπουργός και δημοσιογράφος κ. Σοφία Βούλτεψη, στην πρωινή τηλεοπτική εκπομπή του ΣΚΑΪ στις 8 Μάρτη 2024 και στους δημοσιογράφους Δημ. Οικονόμου-Ακη Παυλόπουλο, ισχυρίστηκε ότι «το ΚΚΕ χρησιμοποιούσε τις γυναίκες αντάρτισσες στην πράξη για να πλέκουν κάλτσες». Χαρακτηριστικό δείγμα φαιδρότητας ανθρώπου που φαντασιώνεται ότι αντικρούει πολιτικά τον αντίπαλό της «σκοτώνοντας» συνειδητά την Ιστορία, η Νεοδημοκράτισσα υφυπουργός και δημοσιογράφος, γιατί το είπε εν γνώσει της ότι, αντί για πολιτικά επιχειρήματα, λέει ψέματα. Ασέβεια στο λαό και το αίμα του που πότισε τη Λευτεριά που ζει σήμερα και η κα Βούλτεψη σε ετούτο τον τόπο.
Η Ιστορία όμως δε γράφεται ούτε με τη φαντασία, κατά πώς βολεύει τον καθένα, πολύ περισσότερο ούτε με συνειδητά ψέματα, αν και είναι η εποχή της διαστρέβλωσής της από την αστική πολιτική, αλλά γράφεται με τα πραγματικά γεγονότα. Την πληροφορούμε λοιπόν για το τι πραγματικά ισχύει, ώστε να μην καταφεύγει στη φαντασία της η κα Βούλτεψη.
Τη δεκαετία 1940-1949, οι γυναίκες πολέμησαν με το όπλο στο χέρι δίπλα στον αντάρτη μαχητή του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, ενάντια στους φασίστες κατακτητές και τους ντόπιους συνεργάτες τους. Στα μαύρα χρόνια της κατοχής, οι γυναίκες των εργατικών και λαϊκών οικογενειών βγαίνουν στο προσκήνιο του αγώνα, με την ιδιαίτερη πρωτοπόρα δουλειά του ΚΚΕ.
Θεωρώντας πως δεν μπορεί να αναπτυχθεί απελευθερωτικό κίνημα χωρίς τη μαζική συμμετοχή των γυναικών, το ΚΚΕ αναπτύσσει ιδιαίτερη δουλειά στις γυναίκες καταφέρνοντας να εξουδετερώσει την τότε κοινωνική αντίληψη για το αντικειμενικό της υποδεέστερης θέσης της γυναίκας στην κοινωνία και τον διαχωρισμό του εργατικού, λαϊκού αγώνα σε γυναικείο και αντρικό. Ο αγώνας αντρών και γυναικών του λαού γίνεται ενιαίος. Και όπως οι άντρες, έτσι και οι γυναίκες συνδέονται και έγραψαν ένδοξες σελίδες της Ιστορίας.
Βρίσκουμε τη γυναίκα με το όπλο στο χέρι στον ΕΛΑΣ, στην Εθνική Πολιτοφυλακή, στη διαδήλωση να στέκεται ατρόμητη μπροστά στα ναζιστικά τανκς και να θυσιάζεται, να στέκεται όρθια στα εκτελεστικά αποσπάσματα και να θυσιάζεται για τον λαό, να μεταφέρει τον παράνομο Τύπο, να κρύβει αγωνιστές, να περιθάλπει πληγές τραυματιών, να μεταφέρει πληροφορίες ως σύνδεσμος, να φροντίζει για το καθημερινό συσσίτιο, όλα με χίλιους δυο κινδύνους για τη ζωή της. Τη συναντάμε στις απεργίες, στα σαμποτάζ με το εργατικό ΕΑΜ, με τα θρυλικά χωνιά να ξεσηκώνει τον λαό της Αθήνας και άλλων πόλεων.
Οι γυναίκες, συμμετέχοντας στους ηρωικούς αγώνες της ΕΑΜικής Αντίστασης για την απελευθέρωση της χώρας από τους ναζί κατακτητές, άρχισαν να κατακτούν την ισοτιμία τους. Την άνοιξη του 1944, η Πολιτική Επιτροπή Εθνικής Απελευθέρωσης (ΠΕΕΑ) ανοίγει το δρόμο με νόμους για την ισοτιμία ανδρών και γυναικών. Πραγματοποιήθηκαν μεταρρυθμίσεις που αφορούσαν τα πλήρη πολιτικά δικαιώματα, την ισότητα στην εργασία, τη συμμετοχή στη δημόσια ζωή. Για πρώτη φορά οι γυναίκες του λαού εκλέγουν και εκλέγονται. Για πρώτη φορά οι γυναίκες του λαού συμμετέχουν ισότιμα με τους άνδρες στα λαϊκά δικαστήρια και στα λαϊκά όργανα αυτοδιοίκησης.
Αλλά και στην ηρωική ταξική μάχη του Δεκέμβρη 1944 κόντρα στους αστούς και τους Άγγλους συμμάχους τους, η γυναίκα του λαού ανέπτυξε ηρωική δράση συμμετέχοντας στις λαϊκές επιτροπές, στην περίθαλψη τραυματιών, στα συσσίτια, αλλά και στην πρώτη γραμμή με το όπλο στο χέρι.
Η εξουσία της πλουτοκρατίας την οποία υπηρετεί η κα Βούλτεψη, μετά τον Δεκέμβρη του ’44, μαζί με τις άλλες λαϊκές κατακτήσεις θα σαρώσει και τα νομοθετικά δικαιώματα υπέρ των γυναικών που κατακτήθηκαν την περίοδο της Κατοχής. Άλλωστε τόσο οι νεοδημοκράτισσες, ομοϊδεάτισσες της κας Βούλτεψη, όσο και οι γυναίκες των άλλων αστικών κομμάτων συνέβαλαν και συναποφάσισαν στο όνομα της ισότητας της γυναίκας να αφαιρεθούν οι περισσότερες θετικές διακρίσεις σε όφελός τους, κατακτημένες με αγώνες, προκειμένου να δημιουργηθούν ακόμη πιο αφόρητες συνθήκες δουλειάς και ζωής με την υπερεκμετάλλευση των εργαζομένων, των γυναικών των άλλων λαϊκών οικογενειών, στερώντας τους ακόμη και στοιχειώδεις ανάγκες στήριξης της μητρότητας, προκειμένου να μεγαλώνουν τα κέρδη της πλουτοκρατίας που υπηρετούν γυναίκες σαν την κα Βούλτεψη.
Χιλιάδες ήταν και οι γυναίκες, κομμουνίστριες και άλλες αγωνίστριες, που για τη δράση τους αντιμετώπισαν τις διώξεις, τις φυλακές και τις εξορίες, τα φρικτά βασανιστήρια των κολαστήριων του αστικού μετεμφυλιακού κράτους, όπως π.χ. η Μακρόνησος, το ελληνικό Νταχάου, που οργάνωσαν οι πολιτικοί πρόγονοι της κας Βούλτεψη, αλλά έμειναν αλύγιστες, όρθιες, αγωνιζόμενες ηρωικά για τις ιδέες και τη δράση τους για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση, χωρίς πλούτο και φτώχεια, κόντρα στον αντίπαλο, και βγήκαν νικήτριες συνδυάζοντας το βαθύ συναίσθημα με την αγωνιστική, την κομμουνιστική συνείδηση, με την άκαμπτη αφοσίωση στο σκοπό της κοινωνικής απελευθέρωσης, την ένταξη της ατομικής ανάγκης στην κοινωνική ανάγκη. Με την πρωτοπόρα δράση του ΚΚΕ, αυτή την περίοδο της λαϊκής ανάτασης, άνοιγε ο δρόμος της κατάκτησης της γυναικείας ισοτιμίας. Σ’ αυτό τον δρόμο βαδίζουμε ανυποχώρητα. Και όπως οι αλύγιστες του λαϊκού αγώνα στάθηκαν ακλόνητες και με το όπλο στο χέρι αντιπαλεύοντας τον κατακτητή και απελευθερώνοντας την Ελλάδα, το ίδιο ανυποχώρητες και αλύγιστες είναι σήμερα οι γυναίκες του λαού στον αγώνα για την κοινωνική απελευθέρωση που θα ’ρθει στα σίγουρα όσα ψέματα και αν εκστομίζει κάθε κα Βούλτεψη μπροστά στο φόβο τους από τον αγώνα για να περάσει η πλουτοκρατία που υπηρετεί στον κάλαθο των αχρήστων της Ιστορίας.