Επέτειος της 28ης Οκτώβρη. Ο λαός μας σύσσωμος βροντοφωνάζει το ΟΧΙ στην εισβολή του φασιστικού ιταλικού καθεστώτος στην Ελλάδα, σύσσωμος, αποφασισμένος, ορμητικός και οπλισμένος με τη δύναμη του δίκιου του, πηγαίνει στον πόλεμο ενάντια στους φασίστες.
Η ορμή του και η πίστη στη νίκη έρχεται σε αντίθεση με την πολιτική γραμμή της κυβέρνησης του δικτάτορα Μεταξά και της τότε στρατιωτικής ηγεσίας (με αρχιστράτηγο τον Παπάγο), που μιλούσαν για «αντίσταση για την τιμή των όπλων…», όπως έχει καταγραφεί ιστορικά. Αυτό οφειλόταν αφενός στο ότι δεν πίστευαν στην ανεξάντλητη δύναμη του λαού μας που σύσσωμος μαζί με το στρατό απώθησε και έδιωξε έξω από τα σύνορα τα ιταλικά φασιστικά στρατεύματα που εισέβαλαν στη χώρα μας, αφετέρου στο ότι είχαν το φόβο του οπλισμένου λαού, που βρισκόταν σε ανάταση, τον οποίο το δικτατορικό καθεστώς Μεταξά είχε βάλει στο «γύψο», κυβερνώντας με την κρατική βία και καταστολή, στέλνοντας τους πρωτοπόρους λαϊκούς αγωνιστές και τους κομμουνιστές στις φυλακές και στις εξορίες στα ξερονήσια, για να μπορούν οι καπιταλιστές να εκμεταλλεύονται στο μέγιστο βαθμό και χωρίς αντίσταση τους εργαζόμενους.
Με την επίθεση και εισβολή των Ιταλών φασιστών στην Ελλάδα, το τιμημένο ΚΚΕ πήρε την πρωτοβουλία για τον παλλαϊκό ξεσηκωμό. Στις 2 Νοέμβρη του 1940, σ’ όλες τις αθηναϊκές εφημερίδες δημοσιεύτηκε το 1ο ανοιχτό γράμμα του (φυλακισμένου στα μπουντρούμια της Γενικής Ασφάλειας) ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Νίκου Ζαχαριάδη «προς το λαό της Ελλάδας» στο οποίο τονιζόταν:
«Ο λαός της Ελλάδας διεξάγει σήμερα έναν πόλεμο εθνικοαπελευθερωτικό ενάντια στο φασισμό του Μουσολίνι. Δίπλα στο κύριο μέτωπο και ο ΚΑΘΕ ΒΡΑΧΟΣ, Η ΚΑΘΕ ΡΕΜΑΤΙΑ, ΤΟ ΚΑΘΕ ΧΩΡΙΟ, ΚΑΛΥΒΑ ΜΕ ΚΑΛΥΒΑ, Η ΚΑΘΕ ΠΟΛΗ, ΣΠΙΤΙ ΜΕ ΣΠΙΤΙ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΦΡΟΥΡΙΟ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ…
Έπαθλο για τον εργαζόμενο λαό και επιστέγασμα για το σημερινό του αγώνα πρέπει να είναι και θα είναι, μια καινούρια Ελλάδα της δουλιάς, της λευτεριάς, λυτρωμένη από κάθε ξενική ιμπεριαλιστική εξάρτηση, μ’ έναν πραγματικά παλλαϊκό πολιτισμό.
Όλοι στον αγώνα, ο καθένας στη θέση του και η νίκη θα ‘ναι νίκη της Ελλάδας και του λαού της. Οι εργαζόμενοι όλου του κόσμου στέκουν στο πλευρό μας.»
Επίσης οι κομμουνιστές κρατούμενοι στα μπουντρούμια και τις φυλακές από το δικτατορικό καθεστώς Μεταξά ήταν από τους πρώτους που ζήτησαν να τους επιτραπεί να πολεμήσουν στην πρώτη γραμμή ενάντια στον εισβολέα Ιταλό φασίστα. Όμως η κυβέρνηση Μεταξά όχι μόνον δεν ικανοποίησε το πατριωτικό αυτό αίτημά τους μα, λίγο αργότερα, με τη ναζιστική κατοχή, προς αιώνια καταισχύνη του δικτατορικού καθεστώτος, έσπευσε να παραδώσει τους κρατούμενους κομμουνιστές στους κατακτητές ναζί για να τους εξοντώσουν…
Το Κάλεσμα του ΚΚΕ από την πρώτη στιγμή της ιταλικής εισβολής τονίζει, μια ακόμη φορά, τον γνήσιο πατριωτικό χαρακτήρα του. Κάτι που επιβεβαιώθηκε καταλυτικά στην πορεία με την οργάνωση της Αντίστασης του λαού μας κατά των Γερμανών ναζί κατακτητών για την απελευθέρωση της Ελλάδας με το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ —ιδρυτής, ψυχή, οργανωτής και ραχοκοκαλιά των οποίων υπήρξε το ΚΚΕ. Το οποίο αν και τσακισμένο από τη Μεταξική δικτατορία κατόρθωσε να ανασυγκροτηθεί και να σαλπίσει τη λαϊκή αντίσταση, όταν σύσσωμα τα αστικά κόμματα καλούσαν το λαό σε υποταγή στους κατακτητές και τους ντόπιους συνεργάτες τους.
Η πατριωτική στάση του ΚΚΕ, προσανατόλισε και οργάνωσε το λαό μας που έγραψε το Έπος της Αντίστασης του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ για την Απελευθέρωση της χώρας μας από την τριπλή φασιστική κατοχή που ακολούθησε.
Από την άλλη, όπως φάνηκε από την αρχή του ελληνοϊταλικού πολέμου, το μέλημα και η στάση της κυβέρνησης Μεταξά και των αστικών κομμάτων αλλά και των Άγγλων ιμπεριαλιστών συμμάχων τους, ήταν το πώς θα εξασφάλιζαν την καπιταλιστική εξουσία και όχι πώς να σώσουν το λαό και την Πατρίδα μας.
Όταν έξι μήνες μετά, τον Απρίλη του 1941, ακολούθησε η επίθεση της γερμανικής ναζιστικής μηχανής του Χίτλερ στα Βαλκάνια και έγινε η κατάληψη της Ελλάδας από τα γερμανικά ναζιστικά στρατεύματα, η τότε στρατιωτική και πολιτική ηγεσία της χώρας συνθηκολόγησαν στα γρήγορα και παρέδωσαν τη χώρα στους ναζί, ενώ ο ελληνικός στρατός στα σύνορα αντιστεκόταν ακόμα, δίνοντας άνιση μάχη απέναντι σε έναν πανίσχυρο στρατό. Το πρωτόκολλο της συνθηκολόγησης υπέγραψε στις 23 Απρίλη 1941 ο στρατηγός Τσολάκογλου.
Με τη συνθηκολόγηση, ένα τμήμα των αστικών δυνάμεων της πλουτοκρατίας μαζί με τη κυβέρνηση Τσουδερού εγκατέλειψε τη χώρα και το λαό και εγκαταστάθηκε στο εξωτερικό (Κάιρο) υπό τη σκέπη και προστασία Άγγλων συμμάχων της. Ένα άλλο τμήμα επέλεξε την ανοιχτή συνεργασία με τους κατακτητές και σχημάτισε τις κυβερνήσεις των Κουίσλιγκ, που θησάυρισαν από την εκμετάλλευση του λαού μας, που πέθαινε από την πείνα.
Σε κάθε περίπτωση, μοναδικό μέλημα των αστικών κομμάτων, της άρχουσας τάξης και των Άγγλων συμμάχων τους, ήταν η εξασφάλιση της αστικής εξουσίας, όπως έδειξε η στάση τους και στον ιταλοελληνικό πόλεμο και στην περίοδο της Κατοχής όταν ενίσχυαν ένοπλες αστικές οργανώσεις (ΕΔΕΣ, ΕΚΚΑ κ.ά.) για να χτυπήσουν το ΕΑΜ και τον ΕΛΑΣ, όταν συγκροτούσαν τα Τάγματα Ασφαλείας για τον ίδιο σκοπό, και ιδιαίτερα όταν έστρεφαν στην Αθήνα τα όπλα τους απέναντι στο ΕΑΜικό λαϊκό κίνημα, τον ηρωικό Δεκέμβρη του 1944.
Σήμερα που ο λαός μας τιμά την επέτειο της 28ης Οκτώβρη, τα διδάγματα εκείνων των αγώνων για την απελευθέρωση της Ελλάδας παραμένουν ζωντανά και επίκαιρα για το λαό μας: ότι οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι, όπως και ο φασισμός, είναι «γέννημα-θρέμμα» του μονοπωλιακού καπιταλισμού. Επίσης, καμιά «εθνική ενότητα» δεν μπορεί να υπάρξει στις ταξικές καπιταλιστικές κοινωνίες, καθώς τα συμφέροντα της αστικής τάξης είναι αντίθετα με τα λαϊκά συμφέροντα. Επομένως, η εργατική τάξη και οι άλλες λαϊκές δυνάμεις δεν πρέπει να έχουν καμιά εμπιστοσύνη στις αστικές δυνάμεις και «μόνο ο λαός σώζει το λαό στο δρόμο της ανατροπής»…
Οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι στην Ουκρανία, ανάμεσα στο Ευρωατλαντικό μέτωπο (ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ) και το υπό διαμόρφωση Ευρασιατικό μέτωπο (Ρωσία-Κίνα), αλλά και τα εγκλήματα του κράτους-δολοφόνου του Ισραήλ με τη γενοκτονία του παλαιστινιακού λαού που παλεύει για τη δική του Πατρίδα, όπως και σε βάρος του λιβανέζικου λαού με τη συμμετοχή, στήριξη και συνενοχή ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ, επιβεβαιώνουν, ακόμη μια φορά πως είναι ο ιμπεριαλισμός που γεννά τον πόλεμο και το φασισμό, αιτία και αφορμή είναι οι ενδοϊμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί για την ενέργεια, τις πρώτες ύλες και τους δρόμους μεταφοράς τους που φτάνουν μέχρι τις δολοφονίες λαών.
Οι λαοί πρέπει να τοποθετούνται στη σωστή πλευρά της Ιστορίας ενάντια στους ιμπεριαλιστές, στην αστική τάξη της χώρας τους και τους πολέμους τους και υπέρ των λαών που τους αιματοκυλούν οι ιμπεριαλιστές.
Η αστική τάξη της Ελλάδας συμμετέχει στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Αυτό υπηρετούν η κυβέρνηση και τα άλλα κόμματά τους μέσα από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, καθώς και με τη στρατηγική συμφωνία με τις ΗΠΑ, που μετατρέπει την Ελλάδα σε πολεμικό ορμητήριο.
Η κυβέρνηση της ΝΔ, με τη στήριξη και συνενοχή και των άλλων αστικών πολιτικών δυνάμεων, συμμετέχει στο πλευρό του ευρωατλαντικού ιμπεριαλιστικού μπλοκ στον πόλεμο στην Ουκρανία ενάντια στην επέμβαση της καπιταλιστικής Ρωσίας. Δίνει στρατιωτικό εξοπλισμό απαραίτητο στην Ουκρανική αστική τάξη. Έχει παραχωρήσει στους Αμερικανούς βάσεις, λιμάνια, αεροδρόμια κ.λπ., με τεράστιους κινδύνους για το λαό μας. Επίσης, στηρίζουν «μέχρι τα μπούνια» το κράτος-δολοφόνο του Ισραήλ στο γενοκτονικό πόλεμο που διεξάγει κατά του παλαιστινιακού λαού και των άλλων γειτονικών λαών (Λίβανος, Συρία κ.λπ.). Όλα αυτά για τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης, των καπιταλιστών και των εφοπλιστών, που θησαυρίζουν όπως πάντα σε βάρος του λαού μας και των άλλων γειτονικών λαών που πληρώνουν το μάρμαρο…
Όπως τότε έτσι και σήμερα, είναι το τιμημένο ΚΚΕ που ενημερώνει και πρωτοστατεί στην αντιπολεμική-αντιιμπεριαλιστική πάλη του λαού μας. Που καλεί σε επαγρύπνηση το λαό μας και κινητοποίηση για να σταματήσει η χώρα μας να αποτελεί βάση των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ, να απεμπλακεί από τον πόλεμο στην Ουκρανία και από αυτόν του κράτους-δολοφόνου του Ισραήλ.
Και σήμερα επιβεβαιώνεται ότι ο λαός μας, όπως τότε, στην Κατοχή, δεν πρέπει να δίνει καμιά εμπιστοσύνη στην άρχουσα τάξη και στις αστικές κυβερνήσεις μαζί με τις άλλες αστικές πολιτικές δυνάμεις, που παραδίδουν την υπεράσπιση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων σε Αιγαίο και Μεσόγειο, τα οποία επιβουλεύεται η τουρκική αστική τάξη, ενώ ετοιμάζονται για μοιρασιά μεταξύ τους, σε ΝΑΤΟ-ΕΕ που αναγνωρίζουν τις διεκδικήσεις της Τουρκίας σε βάρος του λαού μας. Αυτό διδάσκει η πείρα από τους αγώνες του λαού μας τη δεκαετία 1940 -1950, η πείρα των δύο παγκόσμιων ιμπεριαλιστικών πολέμων. Μόνο ο λαός μπορεί να σώσει το λαό στο δρόμο της ανατροπής, σε συμπόρευση με το ΚΚΕ, στους αγώνες ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, στους αγώνες για κατάργηση των αιτιών των πολέμων, με την ανατροπή του εκμεταλλευτικού συστήματος και την οργάνωση μιας άλλης, δίκαιης κοινωνίας, του Σοσιαλισμού – Κομμουνισμού.
Τιμή και δόξα στους τους λαϊκούς αγωνιστές, σε όσους έδωσαν και τη ζωή τους είτε έμειναν ανάπηροι πολεμώντας για να διώξουν τον Ιταλό φασίστα, σε όλους τους ήρωες της 28ης Οκτωβρίου 1940.
Τιμή και δόξα στους λαϊκούς αγωνιστές που έγραψαν ακόμη και με το αίμα τους το μεγάλο ΕΠΟΣ της Αντίστασης και της Απελευθέρωσης από την Κατοχή!